سرمايه اجتماعي زنان و توسعه پايدارشهري در كلان شهر كرمانشاه

توسعه پايدار شهرها و تمركز منابع در نقاط محدود زمينه ساز جذب جامعه بشري به اين نقاط و گسترش شهرنشيني شده است. سرمايه اجتماعي با ايجاد تعامل اجتماعي پايدار نقش مهمي در تقويت مؤلفه هاي بنيادين توسعه پايدار شهري و تقويت زيست-پذيري محيط هاي شهري دارد. روش اين مطالعه كيفي است و با هدف بررسي كيفيت سرمايه اجتماعي زنان در توسعه پايدار شهري كلان شهر كرمانشاه انجام گرفته است. ابزار گردآوري داده ها مصاحبه و مشاهده مستقيم است، كه مصاحبه ها با ده نفز از زنان بالاي 18 سال سن (به دليل داشتن بلوغ فكري و تجربه زيسته براي مصاحبه) انجام پذيرفته است. يافته ها نشان مي دهد كه فقدان هركدام از مفاهيم به دست آمده شامل: عدالت جنسيتي، مشاركت اجتماعي، اعتماد اجتماعي و زيست پذيري و هويت زنانه چگونه در عدم توسعه پايدار شهري مؤثر بوده است. بنابراين حكمراني براي رسيدن به توسعه پايدار شهري مطلوب در كلان شهر كرمانشاه نياز به جلب سرمايه اجتماعي پايدار زنان در فضايي تعامل پذير دارد. در غير اين صورت توسعه اي كه اتفاق مي افتد ناپايدار و ناموزون خواهد بود.