شيوه هاي يادگيري علوم پايه در آموزش فني و حرفه اي

به دليل نياز اساسي به افراد فني و متخصص در زمينه هاي مختلف، شاخه ي تحصيلي فني و حرفه اي پايه گذاري شده و هر ساله متخصصان زيادي از رشته هاي فني و حرفه اي فرغ التحصيل شده و وارد بازار كار مي شوند. اساس كار اين شاخه بر فعاليت هاي عملي و كارگاهي بنا نهاده شده. به عبارتي دانش آموزاني كه وارد مدارس فني و حرفه اي مي شوند بيشتر از درس خواندن و تكيه بر مباحث تئوري، كارهاي عملي انجام مي دهند و تاحدود بسيار زيادي با فضاي واقعي آينده ي شغلي خود آشنا مي شوند بيشتر از درس خواندن و تكيه بر مباحث تئوري، كارهاي عملي انجام مي دهند و تا حدود بسيار زيادي با فضاي واقعي آينده شغلي خود آشنا مي شوند. اما توجه به اين نكته ضروري است كه برنامه ريزان،هنرآموزان و خود هنرجويان نبايد از اهميت علوم پايه غافل شوند. هنرجويان در هنرستان ها در رشته هايي مانند مكانيك خودرو، ساختمان سازي، مكانيك موتورهاي دريايي و.... مشغول به تحصيل هستند كه هر يك از اين رشته ها رابطه تنگاتنگي با علوم پايه بالاخص فيزيك دارند. با اين تفاسير بخوبي مشخص مي شود كه آينده شغلي هريك از هنرجويان در گرو اين است كه تا چه حد بر مفاهيم علوم پايه مربوط به رشته خود تسلط دارندو مي توانند آن ها را در جاي مناسب خود به كار گيرند. در اين ميان مسئوليت معلمان وهنر آموزان بسيار خطير خواهد بود چراكه آن ها هم بايد مطالب لازم را به دانش آموزان انتقال دهند هم بايد به توان ذهني و كشش آن ها توجه داشته باشند و از تعميق پيچيده كردن بيش از حد مباحث بپرهيزند. لذا روش تدريسي معلمان علوم پايه در كلاس هاي درس مراكز فني و حرفه اي پيش مي گيرند نقش تعيين كننده اي در تحقق اهداف مورد نظر خواهد داشت. در مقاله حاضر سعي بر اين است تابااستفاده از تجربيات خود و همكاران عزيزم و كنكاش در ميان شيوه هاي مختلف تدريس و يادگيري فاكتورهاي اصلي يك شيوه ي تدريس و يادگيري احتمالا موفق علوم پايه در هنرستان هاي فني و حرفه اي استخراج شود.