الگوي پايه محيط‌زيست اسلامي-ايراني پيشرفت

با تشديد بحران هاي زيست محيطي از اواخر قرن بيستم، ياري طلبيدن از دين براي رفع آنها كانون توجه جهاني قرار گرفت. در ايران نيز مراكز علمي نظير الگوي اسلامي ايران پيشرفت درصدد تدوين الگوي پايه محيط زيست برآمد. بررسي ها نشان داد بهره گيري از دين بايد وظيفه گرا و نه فايده گرا باشد زيرا بدون فرامين‌ الهي، نمي‌توان دركي صحيح از داوري‌هاي اخلاق محيط زيست داشت. براي اين منظور الگوي پايه به اين پرسش ها بايد پاسخ مي دهد: مباني اين الگو كدام اند؟ آرمان آن چيست؟ چه افقي را در نظر دارد؟ چه رسالتي را بر عهده مي گيرد؟ و چه تدابيري را تدارك مي بيند؟ مباني آن براي شناخت بحران هاي محيط زيست از وراي عنيّت و با قائل شدن معنويت ميّسر است گرچه از علوم براي اين منظور نيز مي توان بهره مند شد. آرمان آن تحقق مسئوليت خليفه اللهي انسان نسبت به محيط زيست با حكمت عملي اجتماعي شامل مرمت قلمرو خلافت ، آبادسازي و آزادسازي منطقه جانشيني از نفوذ تخريبي اهريمنان است. افق آن پيش بيني، همگرائي و هم افزايي به عنوان يك ميثاق اسلامي ـ ايراني در فرايندهاي اسلامي شدن نهادهاي آموزشي و پژوهشي براي پرداختن به محيط‌زيست كشور و تعامل سازنده با جهان، بويژه جهان اسلام، است. رسالت الگو همانا پژوهش هاي نظري و عملي براي تبيين علوم زيست محيطي در راستاي احياي قداست طبيعت با كمك منابع اسلامي نظير قرآن و آموزه هاي اهل بيت ع مي باشد. بالاخره تدابير را تبيين عيني، ذهني و سيستمي مبتني بر اجزاء مشهود و غير مشهود با رويكرد فرارشته اي و تعامل حداكثري متخصصان علوم تجربي و ديني (اسلام) براي پاسخ گويي به نيازهاي نسل حاضر و آينده و برآوردن حكيمانه انتظارات معنوي مورد نظر خالق هستي مي باشد.