نقش مربي تربيتي در شكل‌گيري الگوي اسلامي ايراني پيشرفت

تربيت مصدرباب تفعيل ازماده ي«ربي،يربو» به معني رشد است كه درفارسي به آموزش وپرورش ترجمه مي شود.راغب اصفهاني آن رابه معني تربيت وپرورش آورده است ومرحوم دهخدا ومعين نيز آن را بامعاني پروردن،پرورانيدن،پرورش و...مترادف آورده اند.تربيت ازنظر اصطلاحي به معناي رشددادن يا فراهم كردن زمينه ي رشد يا شكوفايي استعدادها وبه فعليت رساندن قواي نهفته ي يك موجود مي باشد كه علاوه برانسان،حيوان رانيز شامل مي شود.درقرآن واژه ي تزكيه از فراگيرترين واژه هايي است كه درمورد تربيت اخلاقي به كار شده است .ازطرفي ديگر از نظر رسول اكرم(ص) انسان با توجه به شگرف وگرانقدربودنش به معادن طلا ونقره تشبيه شده است. افرادي چون اقبال لاهوري ودكترسيف و... تعاريف متعددي ازتربيت ارائه داشته اند كه هركدام از آن ها نياز به بحث وزماني طولاني دارد.درتربيت انسان مي توان از شيوه هاي مختلفي هم چون:احساس هم دردي وهم دلي،توجه به احساسات و احترام به شخصيت دانش آموز،پرورش استعدادهاي شاگردان و... بهره جست.دراين مقاله نويسنده سعي كرده است بااستنادبه آيات وروايات ونيزآراي انديشمندان اسلامي،پس از نگاهي به معناي لغوي واصطلاحي تربيت،ويژگي هاي تربيتي مربي پرورشي وروش هاي تربيتي رامورد بررسي قرار دهد.