تحليل مردم‌شناختي گردشگري بر پايه الگوي اسلامي پيشرفته در توسعه فرهنگ و اقتصاد كشور (مطالعه موردي گردشگري شهرستان مراغه)

گردشگري شهري بعنوان يكي از انواع گردشگري ها مي باشد كه در سال هاي اخير رشد چشمگيري داشته است. شهر ساختار اصلي و شكل دهنده بسياري از گونه هاي گردشگري مي باشد چرا كه بسياري از گردشگري ها را نمي توان بدون حضور در شهر مطالعه كرد. گردشگري شهري با محيط طبيعي و فعاليت هاي اقتصادي و اجتماعي جامعه رابطه متقابل دارد. شهرستان مراغه كه به باغ شهر و پايتخت نجوم ايران شهر ت دارد، به لحاظ بافت غني تاريخي و فرهنگي كشور با بيش از 300 اثر ثبت شده ملي، جز ده شهر برتر ايران محسوب مي شود. شهر ستان مراغه با فضاي سبز و باغهاي متعدد در داخل شهر و همچنين رودخانه زيباي صوفي چاي كه از مركز شهر مي گذرد، يكي از مهمترين مراكز توريستي و گردشگري در استان آذربايجان شرقي محسوب مي شود كه سالانه گردشگران خارجي و ايراني زيادي را به خود جذب كرده است. در اين پژوهش سعي شده است با روش مردم شناسي و با استفاده از تكنيك هاي مشاهده، مصاحبه و جستجوي اسنادي (كتابخانه اي، كاوش هاي اينترنتي و مطالعات ميداني) اثرات اين نوع گردشگري را در الگوي اسلامي ايراني پيشرفت در ابعاد اقتصادي، فرهنگي و اجتماعي مورد بررسي قرار گيريد. نتايج تحقيقات نشان مي دهد كه رابطه اي مستقيم بين توسعه گردشگري و تغييرات در ابعاد اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي و همچنين سبك زندگي اهالي وجود دارد.