خوانشي از ديپلماسي فرهنگي آمريكا در مواجهه با جمهوري اسلامي ايران و راهكارهاي مقابله با آن

موضوع ديپلماسي فرهنگي، در واقع، شناخت و تاثيرگذاري بر فرهنگ يك كشور جهت سيطره و نفوذ در آن براي تامين منافع كوتاه و بلند مدت كه از مصاديق قدرت نرم به شمار ميرود محسوب مي شود. ايالات متحدة آمريكا سعي دارد تا از طريق همين موضوع، اقدام به ايجاد مراكز ايرانشناسي، چاپ و نشر كتاب، شناسايي علايق ديني و مذهبي نموده و همچنين از طريق ديپلماسي عمومي، كه به صورت جذب و بورس دانشجو و برگزاري كنفرانسها و تعاملات بين شهروندان، يك چهرة مطلوب و حامي پيشرفت از خود نشان دهد. آمريكا با اين اقدامِ نرم بنادارد در لايههاي طبقات جامعه ايران نفوذ كند تا جايي كه آژانس اطلاعات خود را در اين راستا تاسيس كرد كه بعداً در وزارت خارجه ادغام گرديد.مقالهحاضر با روش تحليلي به اين نتايج دست يافته است: جمهوري اسلامي با تمركز بر انواع قدرت نرمِ خود مانند رهبري، مردم، سابقة تاريخي و فرهنگي و تاكيد بر الگوي اسلامي ايراني پيشرفت و انواع ظرفيتهاي عظيم از جمله انديشمندان، آيندهپژوهي و در اختيار گرفتن ابزارها و فناوري جنگ نرم، توانايي مقابله با ديپلماسي فرهنگي آمريكا بر ضد خود را دارد؛ و همين طور بازتوليد مصاديق جديد از قدرت نرم به عنوان عامل خنثي كنندۀ مواضع آمريكا و موجب پيش برندگي راهبردهاي فرهنگي ايران اسلامي در عرصه هاي بين المللي خواهد بود. در اين مقاله همچنين، چگونگي تأثيرگذاري عوامل فرهنگي بر ديپلماسي در دو سطح «طراحي» و «اجرا» بررسي شده و سپس، چگونگي استفادة مؤثر از «قدرت نرم» در پيشبرد ديپلماسي، تجزيه و تحليل خواهد شد.