بررسي تطبيقي انديشه امام خميني (ره) و راشد الغنوشي پيرامون حكومت

هدف مقاله حاضر بررسي تطبيقي پيرامون انديشه سياسي امام خميني(ره) و راشد الغنوشي در باب مباني انديشه سياسي، وجوه اشتراك و تمايز رهبري مذهبي در ايران و تونس در باب حكومت مي باشد. اسلام سياسي در ايران و تونس، از مباحث مهم و درخور توجه محققين اين حوزه است. در اين پژوهش ضمن بررسي گفتمان اسلام سياسي و حكومت در انديشه امام خميني(ره) و راشد الغنوشي، كوشش مي‏ شود تا با بررسي تطبيقي از انديشه دو رهبر سياسي– معنوي در جهان اسلام، ميزان موفقيت امام خميني(ره) و موفقيت نسبي نهضت راشد الغنوشي در عملي كردن گفتمان اسلام سياسي به عنوان اصلي ترين هدف دين اسلام در حكومت سازي را نشان دهد. پژوهش حاضر در صدد پاسخ دهي به اين سوال اصلي است كه، گفتمان اسلام سياسي امام خميني و راشد الغنوشي در باب حكومت چه بوده است؟ چرا نتايج يكي به هژمونيك شدن اسلام سياسي در سطح جهاني انجاميده و ديگري اين‌گونه نشده است؟ فرضيه اصلي تفاوت در مباني انديشه سياسي و كاركرد دال‏هاي گفتماني شكل گرفته در انديشه‌ هر دو رهبر ديني و محدوديت هاي ناشي از ساختار جامعه سبب به ثمر نشستن گفتمان اصيل اسلام سياسي امام(ره) و شكست نسبي گفتمان راشد الغنوشي شده است.تفاوت در مباني انديشه سياسي و كاركرد دال‏هاي گفتماني شكل گرفته در انديشه‌ هر دو رهبر ديني و محدوديت هاي ناشي از ساختار جامعه سبب تفاوت و تباين ميان اين دو نگرش به مفهوم حكومت در انديشه سياسي ايشان گرديده است.