توسعه قابليت‌هاي انساني سازماني در پرتو جهان‌بيني اسلامي

توسعه منابع انساني، بخش مهمي از مديريت منابع انساني است كه به طور خاص، با آموزش كاركنان سازمان سروكار دارد و شامل هر نوع فعاليتي در جهت رشد و پيشرفت كارمندان سازمان ميشود. هر سازماني كه تصميم به پيشرفت دارد و ميخواهد به سرعت تغيير كرده و پويا و موفق باشد، نياز به توسعه منابع انساني دارد. رويكرد قابليت، به انسان با ديد ابزاري نگاه نميكند، بلكه توسعه انساني را با تآكيد بر نقش فاعلي آن و توانايي انسان براي كسب زندگي دلخواه و افزايش دامنه انتخاب خود، مورد توجه قرار ميدهد. از طرفي، اين مسئله در سازمانهاي اسلامي نيز مورد تأكيد قرار ميگيرد. به نظرميرسد كه توسعه قابليتهاي انساني در كشورهاي اسلامي، نياز به شاخصهايي دارد كه ريشه در مذهب آنان داشته باشد تا شرايط پيشرفت كشور را نيز فراهم آورد. پژوهش حاضر، به منظور بررسي اين مهم، طي بررسي تحليلي، شاخصهاي توسعه قابليت منابع انساني سازماني و شاخصهاي توسعه قابليت منابع انساني اسلامي را گردآوري كرده و درنهايت، شاخصهاي توسعه قابليت منابع انساني در سازمانهاي اسلامي را به منظور عاملي جهت ايجاد توسعه در سازمانهاي اسلامي، ارائه ميكند.