فلسفه انسان گرايي بنيادي رهيافتي به سوي واقعيت هاي جايگزين در مطالعه سازمان

پیتر دراكر قدرت ذهن را به جاي قدرت بازو در سازمان هاي جدید معرفی می كند و در دنیاي متحول كنونی نیاز است تا تحولات ذهنی در مدیران و تغییرات ساختاري در سازمان ها روي دهد و داشتن نگاه فلسفی مدیران به علت وجودي هر سازمان و ارتباط آن با محیط و جامعه، می تواند به سازمان، خصلتی ارگانیك و پویا ببخشد. مقاله حاضر با توجه به فلسفه انسان گرایی بنیادي سعی دارد تا یكسري از واقعیت هاي جایگزین را معرفی كرده و روشن نماید كه انسان ها در جامعه كنونی دچار از خودبیگانگی شده و باید سعی كنند كه با قبول واقعیت ها، خود را از محدوده ها و غل و زنجیرهاي معنوي كه آنان را به الگوهاي موجود اجتماعی پیوند می دهد، فراتر رفته و در نتیجه به استعدادهاي كامل خود پی ببرند، سازمان ها نیز براي اینكه اصلاح شده و بهتر از قبل طرح ریزي شوند، باید قبل از هر كاري، در روش اندیشیدن نسبت به آنها و عناصر و متغیرهاي مؤثر بر آنها نیز تجدیدنظر گردد. مدیران و تصمیم گیران سازمان هاي اجتماعی باید بار دیگر چشمان خود را بشویند، عینكی را كه بر چشم دارند پاك كنند و در پارادایم هایی كه آنها را در عرصه سازمان و مدیریت هدایت می كند، بازنگري كنند. این امر بدین معنا نیست كه الزاماً تمامی مفروضات ذهنی و برداشت هاي ما از محیط نادرست است، بلكه منظور اینست كه ما با آگاهی بیشتر و چشم بازتر و در روشنایی گام برداشته و به تغییر و بهبود سازمان هاي تحت مسئولیت خود بپردازیم.