تحليل روان‌شناختي معيارهاي عدالت

هدف از مقاله حاضر بررسي و تبيين معنا و مفهوم و معيارهاي روان‌شناختي اجراي عدالت در جامعه اسلامي-ايراني مي‌باشد. در راستاي رسيدن به هدف فوق، متون ديني (قرآن و احاديث) و روان‌شناختي از جمله نظريه‌هاي مختلف مورد بررسي قرار گرفتند. پس از بررسي متون روان‌شناسي، نقد و يكپارچه سازي از نظريه‌ها به‌عمل آمد. نتيجۀ بررسي هرمنوتيكي متون نشان داد كه اجراي عدالت را مي‌توان در يك مثلث نشان داد كه اضلاع تشكيل‌دهندۀ آن مشروط نمودن اختصاص منابع به عمل فرد (توليدات با ارزش نظري يا محصولي)؛ نيازهاي فردي براي شكوفايي و در دسترس قرار گرفتن توانمندي‌هاي بالقوه و پرورش استعداد فرد اختصاص داد. منابع بايد به‌نحوي تخصيص يابند كه اولا پاسخگوي نيازهاي افراد باشند، در ثاني در راستاي شكوفايي استعدادهاي آنان باشند و در نهايت، به اندازۀ مشاركت آنها در رشد و پيشرفت جامعه اختصاص داده شود. بحث و نتيجه‌گيري: نظريۀ فعلي تلويحاتي براي اجراي عدالت در ارگان‌ها، مؤسسات و محيط‌هاي آموزشي و اجتماع را به‌طور كلي دارا مي‌باشد. افزون بر اين، بر مبناي اين پارادايم مي‌توان به ساخت ابزار و شاخص‌ها براي اندازه‌گيري ميزان عدالت توزيعي و محصولي پرداخت.