سلامت معنوي اسلامي، مبناي الگوي اسلامي– ايراني پيشرفت در سلامت

قرن بيست و يكم عصر پيچيدگي روز افزون سيتم ها لقب گرفته است، پيچيدگي سيستم هاي اجتماعي – فرهنگي. مهمترين دليلِ وقوعِ عصر پيچيدگيِ روز افزون سيستم ها، تنوع و تكثر و در هم تنيدگي سيستم ها با يكديگر است كه بيشترين تاثير اين پيچيدگي روز افزون بر مسئله تصميم سازي و سياست گذاري در اداره جوامع پيچيده و درهم تنيده است. مقوله سلامت نيز از اين مقوله در امان نيست و سيستم هاي سلامت روز به روز پيچيده تر مي شوند و از ساير سيستم ها نيز اثر مي پذيرند؛ براي كنترل اين پيچيدگي چيستي و چرايي و چگونگي سياست سلامت در جمهوري اسلامي ايران بايد بر اساس مباني و باورها و اقتضائات بومي جامعه ايراني اسلامي تدوين گردد . اين مهم بايد در قالب الگوي اسلامي ايراني پيشرفت، در حوزه سلامت متبلور گردد و تدوين اين الگو بر اساس مباني ناب اسلام و بر پايه سلامت معنوي منجر به تدوين دكترين ملي سلامت جمهوري اسلامي ايران خواهد گرديد. دكترين ملي سلامت در واقع قواعد بنيادي هستند كه هدايت كننده سطوح مختلف محسوب مي شوند و نظام سلامت بعنوان بخشي از ساختار اجتماعي جامعه نيازمند تبيين مباني نظري و عملي خود بر اساس الگوي اسلامي ايراني پيشرفت در حوزه سلامت مي باشد. در اين نوشتار بيان خواهيم نمود كه در تبيين مباني نظري و عملي نظام سلامت در جمهوري اسلامي ايران سلامت معنوي جايگاهي ويژه و خاص پيدا مي نمايد. اين مطالعه بصورت مروري و كتابخانه اي و بر پايه ي نظريه پردازي تعريف گرديده و بر اين مبنا با مراجعه به كتب معرفتي و توحيدي و نيز بررسي كتب و مقالات سلامت معنوي و آينده پژوهي سلامت با استفاده از مطالعات صورت گرفته توسط صاحبنظران انجام گرديده است. بر اساس الگوي سلامت معنوي كه برگرفته از نگاه معرفت شناسانه هستي شناسانه و مباني حكمي و فلسفي اسلامي است، سلامت انسان داراي ابعاد مختلف جسمي، روحي و رواني است كه در تدوين الگوي اسلامي ايراني پيشرفت در حوزه سلامت همه اين ابعاد بايد مدنظر باشد. بر اساس مطالعات آينده پژوهانه صورت گرفته در نظام سلامت جمهوري اسلامي ايران ادامه روند موجود آينده مطلوبي را در حوزه سلامت رقم نخواهد زد. نظام هاي سلامت موجود از جمله وضعيت فعلي نظام سلامت در جمهوري اسلامي ايران نمي تواند مدل يا الگوي موفق و مناسبي براي نظام سلامت ما باشد. در مطالعات آينده نگرانه در حوزه سلامت در جمهوري اسلامي ايران سناريوي مطلوب يا هنجاري تنها زماني اتفاق مي افتد كه الگوي گذار و تغيير و شيفت پارادايم در حوزه سلامت اتفاق بيفتد؛ بدين معنا كه تغيير و تحول در نظام سلامت مستلزم بازنگري در الگو يا مبناي ارزشي سلامت ميباشد و فرهنگ سلامت مي بايست متحول گردد؛ كه اين امر نيازمند تدوين الگوي اسلامي ايراني پيشرفت بر اساس مدل سلامت معنوي است. اين مطالعه سعي دارد ضرورت تدوين الگوي اسلامي ايراني پيشرفت و نيز تدوين دكترين ملي سلامت جمهوري اسلامي ايران بر اساس الگوي سلامت معنوي اسلامي را تبيين نمايد.