تاثير فضاهاي عمومي مجتمع هاي مسكوني بر تعاملات اجتماعي ساكنين (نمونه موردي: شهرك فرهنگيان گرگان)

فضاهاي عمومي مجتمع هاي مسكوني فضاهايي هستند كه به خدمات عمومي ساكنين مرتبط است و شامل فضاي باز و فضاهاي مشترك مي باشد. امروزه در مجتمع هاي مسكوني ، تعاملات اجتماعي به خوبي صورت نمي گيرد كه از دلايل آن مي توان به كمبود و نقص در فضاهاي عمومي مجتمع هاي مسكوني اشاره نمود. در واقع اين فضاها بايد به گونه اي باشند كه امكان ارتباط ساكنين با يكديگر را فراهم سازند. فضاهاي عمومي داراي متغيرهايي از قبيل: فضاهاي سبز ، كافي نبودن سطح فضاهاي عمومي و جمعي نسبت به تعداد ساكنين و زير بناي ساختمان، فضاهاي بازي ، حفظ آرامش و حريم خصوصي افراد،ايمني و امنيت، سرزندگي و مطبوعيت و خوانايي مي باشد و معيارهاي تعاملات اجتماعي شامل: اجتماع پذيري فضا و ديدار و مشاركتي بودن فضا مي باشد. در اين تحقيق قصد داريم بررسي كنيم كه فضاهاي عمومي چه رابطه اي با تعاملات اجتماعي ساكنين دارد؟ براي بررسي موضوع از پرسشنامه استفاده شده است و جامعه آماري ، ساكنين مجتمع هاي مسكوني ميباشند كه جمعيت آن حدود 4500 نفر ميباشد و با استفاده از فرمول كوكران تعداد نمونه ،354 بدست آمده است .براي تجزيه و تحليل اطلاعات پرسشنامه از روش تحليل عاملي استفاده شده است . همچنين از روش اسنادي –كتابخانه اي براي تهيه مباني نظري استفاده و از روش پيمايشي با استفاده از پرسشنامه استفاده شده است و اين نتيجه بدست آمده است كه بين خوانايي و تفكيك مشخص فضاي عمومي و خصوصي با تعاملات اجتماعي با سطح معني داري، اجتماع پذيري ، حضورپذيري و مشاركتي بودن رابطه مثبت و مستقيمي وجود دارد. اما ملاحظه مي شود بين متغير مستقل با مشاركتي بودن فضا رابطه اي يافت نشده است. همچنين بين تعاملات اجتماعي و مشاركتي بودن با متغير مستقل رابطه معني داري وجود ندارد.