بررسي نقش كهن الگوها و مفاهيم آن ها در شكل گيري مكان هاي قدسي ( مكان هاي متعالي)

مكان قدسي، مكاني معنوي و الهي است؛ كه اهداف آن متفاوت بوده و غالبا با هدف ايجاد آرامش روحي، تفكر، عبادت، زيارت، شفايابي و تعالي بعد روحاني و بعد متافيزيكي انسان و ارتباط او با الوهيت و عالم بالا ايجاد مي گردد. و روح قدسي در بناهايي همچون مساجد، كليساها، كنيسه ها، معابد، صومعه ها، آرامگاه ها متجسد مي گردد. و مكاني قدسي ايجاد مي شود. مفاهيم و الگوهاي آركي تايپي (كهن الگويي)، برگرفته از اشكال و نمادهايي است كه هم در طبيعت و هم در ضمير ناخودآگاه ذهن انسان از ازل وجود داشته است و قدمتي همسان با آفرينش گيتي دارد و به اين دليل به كهن الگو ها معروفند و اين اشكال و نمادها همچون فرم هاي قدسي كاملا جهت دار و تابع تقارن و وحدت خاصي است و در هر دو اصل وحدت در كثرت مشهود مي باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسي نقش و تاثير كهن الگوها و اشكال آركي تايپي در شكل گيري مكان هاي قدسي مانند كعبه، بيت المقدس، مساجد، كليساها، كنيسه ها، آتشكده ها، معابد، به طور عام مي باشد. روش تحقيق به صورت تحليلي-توصيفي و به صورت مقايسه اي بوده و بر مبناي مطالعات كتابخانه اي استوار است .