شماره ركورد كنفرانس :
4098
عنوان مقاله :
مفهوم طراحي غير فعال و نقش آن در معماري
پديدآورندگان :
اعتماد سالار salar.etemad@gmail.com دانشجوي كارشناسي ارشد مهندسي معماري، گروه معماري،دانشگاه آزاد اسلامي، سنندج، ايران , چاره جو فرزين Email: f.charehjoo@gmail.com عضو هيئت علمي دانشگاه آزاد اسلامي واحد سنندج،گروه معماري،دانشگاه آزاد اسلامي،سنندج، ايران
كليدواژه :
طراحي غيرفعال , , سيستم خورشيدي , معماري , ساختمان.
عنوان كنفرانس :
دومين كنفرانس ملي يافته هاي نوين پژوهشي در عمران، معماري و شهرسازي
چكيده فارسي :
اين مقاله در پيرامون مفهوم طراحي غير فعال و نقش آن در معماري مي باشد. طراحي غير فعال روش خاصي از طراحي براي ساخت يك ساختمان مي باشد كه با استفاده از حركت طبيعي هوا، گرماي خورشيد و خنك كننده هاي طبيعي از طريق بكارگيري راه حل هاي غير فعال به منظور آسايش داخلي بنا،انجام مي شود.هدف از انجام اين تحقيق، توجه به اصول طراحي غيرفعال، مناسب براي هر نوع آب و هوايي، در جهت رسيدن به آسايش حرارتي، گرمايش و سرمايش، كاهش هزينه ها و كاهش انتشار گازهاي گلخانه اي مؤثر مي باشد. در اين نوشتار پس از مفهوم طراحي غير فعال به بررسي شيوه عمل معماري غير فعال پرداخته مي شود.نوع اين پژوهش توصيفي–تحليلي است و روش گردآوري داده ها برمبناي مطالعات كتابخانه اي است.در نهايت راهكارها و نتايج جهت ارتقاء اصول طراحي غير فعال در معماري جهت انجام يك طراحي مناسب كه داراي استراتژي هاي مختلف مي باشد و مرتبط با طراحي غير فعال هستند،كه با كمك اين اصول كه البته با آب و هواي هر منطقه متفاوت است، مي توان فرآيند طراحي انجام گيرد كه در پايان به صورت كامل به آن پرداخته مي شود.
