شماره ركورد كنفرانس :
4102
عنوان مقاله :
اهميت بررسي ساختار شبكه غذايي اكوسيستمهاي مانگرو در مطالعات تغييرات اقليم
پديدآورندگان :
مشهدي فراهاني مليكا m_melika@modares.ac.ir منابع طبيعي و علوم دريايي، دانشگاه تربيت مدرس، تهران , قدرتي شجاعي مهدي منابع طبيعي و علوم دريايي، دانشگاه تربيت مدرس، تهران , ويچت مريم Alfred Wegener Institute, Helmholtz Centre for Polar and Marine Research
كليدواژه :
شبكۀ غذايي , مانگرو , تغييرات اقليم , ذخيرهگاه زيستكرۀ حرا
عنوان كنفرانس :
اولين همايش ملي تغيير اقليم و اكوسيستم هاي آبي
چكيده فارسي :
در طي ۵۰ سال گذشته، در حدود يكسوم از جنگلهاي مانگرو در سراسر جهان از بين رفته است. تغييرات آبوهوايي و اثرات ناشي از آنها (مانند افزايش سطح آب درياها)، رشد جمعيتهاي ساحلي و تهديدات انساني ناشي از آن (مانند آلودگي و آبزيپروري)، ازجمله مهمترين عوامل تأثيرگذار بر روي اكوسيستمهاي مانگرو به شمار ميآيند. نابودي اكوسيستمهاي مانگرو باعث از بين رفتن مكانهاي تغذيه، تخمريزي و نوزادگاهي آبزيان ميشود. از نقطهنظر تغييرات اقليم، از بين رفتن اكوسيستمهاي مانگرو منجر به آزاد شدن مقادير زيادي دياكسيد كربن ذخيرهشده در رسوبات در اكوسيستم خواهد شد. بهطور معمول هر درخت مانگرو در حدود 10 برابر بيشتر از يك درخت خشكي زي دياكسيد كربن را از محيط اطراف خود ميگيرد و همچنين بسيار بيشتر از درخت خشكي زي دياكسيد كربن را در رسوبات خود ذخيره ميكند. كه اين خود نشاندهندۀ اهميت بالاي اكوسيستمهاي مانگرو در مقابله با تغييرات آبوهوايي است. تغييرات آبوهوايي در كنار عوامل استرسزاي انساني علاوه بر تأثير بر روي فراواني و تنوع گونهها ميتوانند بر جريان انرژي و مواد در اكوسيستمهاي دريايي اثر بگذارند و تغييرات مهمي را در زنجيرۀ غذايي آن اكوسيستم ايجاد كند. كه يكي از مهمترين اين تغييرات كاهش ميزان انتقال انرژي به سطوح غذايي بالاتر است، كه درنهايت باعث سادهتر شدن شبكه غذايي ميشود و درنهايت منجر به اختلال در شبكه غذايي شده كه اين ممكن است به ناپايداري كل اكوسيستم بيانجامد. شكي نيست كه مطالعه دقيق بر روي شبكه غذايي و پايداري آن ميتواند اطلاعات خوبي را در مورد تغييرات اكوسيستم و همچنين تأثير عوامل بيروني مختلف (تغييرات آبوهوايي و عوامل استرسزاي انساني) را به ما ارائه دهد. در اين تحقيق به كمك مدل Iso-Source، شبكه غذايي اكوسيستم ذخيرهگاه زيستكرۀ حرا را بررسي شد كه با استفاده از اين مدل نقش هر يك از توليدكنندگان اوليه (فيتوپلانكتونها، ميكروفيتوبنتوزها و گياهان مانگرو) را در شكلگيري ساختار شبكه غذايي اين اكوسيستم تعيين گرديد. نتايج اين تحقيق در مطالعۀ پايداري اكوسيستمهاي مانگرو در مقابله با تغييرات آبوهوايي و عوامل انساني مورداستفاده قرار خواهد گرفت.