تغيير اقليم و برخي تأثيرات آن بر آبزي‌پروري

منابع آبي نقش زيادي در كنترل و تعادل شرايط آب‌وهوايي دارد. به عقيده بسياري از دانشمندان كرۀ زمين در حال گرم شدن است و اين افزايش دما اثرات زيادي بر فعاليت‌هاي بيولوژيكي و فيزيكي، به‌خصوص بر روي آبزيان دارد. تغيير اقليم داراي اثرات مستقيم مانند افزايش نياز به اكسيژن، تغيير در نرخ توليد و به‌صورت غيرمستقيم مانند تغييرات در صيد ماهيان جهت توليد غذا، معيشت و غيره بر صنعت آبزي‌پروري است. تغيير اقليم بسته به شرايط محيطي، نوع گونه و سيستم‌هاي پرورش آبزيان در هر منطقه مي‌‌تواند از جهاتي مفيد يا مضر باشد. برخي از تأثيرات منفي تغيير اقليم و پديدۀ گرم شدن جهاني را مي‌‌توان به استرس‌هاي حرارتي و مناسب نبودن پرورش آبزيان در شرايط كنوني نسبت به گذشته، تغييرات ميزان نياز اكسيژني و افزايش هزينه‌هاي توليد جهت هوادهي و يا كاهش ميزان تراكم، محدوديت دسترسي به آب شيرين جهت تعديل شوري براي بسياري از مناطق آبزي‌پروري، تغييرات شوري و خارج‌شدن از آستانه تحمل و يا دامنه مناسب رشد در بسياري از گونه‌ها و افزايش شيوع برخي از انواع بيماري‌ها با افزايش دما، تغييرات آب‌وهوايي و افزايش قدرت طوفان‌ها و يا سيلاب، افزايش سطح آب دريا و از دسترس خارج‌شدن بسياري از مناطق ساحلي جهت آبزي‌پروري و تداخل با منابع براي زمين‌هاي كشاورزي و از تأثيرات مثبت آن را مي‌‌توان به بهبود كارايي نرخ رشد در دما‌هاي بالاتر تا حد تحمل گونه و ضريب تبديل غذايي بهتر در آب‌هاي گرم‌تر، امكان پرورش بسياري از گونه‌ها در مناطق جديد و افزايش مدت زمان پرورش در برخي مناطق اشاره كرد. اين تغييرات در بسياري از كشور‌ها اثرات محسوس‌تري بر تغيير نوع گونه پرورشي، مدت زمان پرورش، نوع سيستم‌هاي آبزي‌پروري، معيشت مردم و برنامه‌هاي مديريتي در آينده دارد. در كشور ايران انواع مختلفي از آبزيان در حال پرورش بوده و تغييرات اقليم مي‌‌تواند بر هر يك از انواع گونه‌هاي پرورشي در ايران تأثيرات متفاوتي داشته باشد. در اين مقاله سعي خواهد شد به‌صورت اجمالي برخي از اثرات تغيير اقليم بررسي شده و تحليلي بر وضعيت آبزي‌پروري در ايران در مواجهه با اين پديده ارائه نمايد.