ليست گونه‌هاي ماكرو بنتوزي موجود در آب‌هاي ايراني درياي مازندران

در طي قرن گذشته اقليم درياها و اقيانوس‌ها به سمت تركيبي از اسيدي شدن و گرم شدن پيش رفته‌‌اند و اين مسئله هشدار بزرگي براي محققان جهت حفاظت از اكوسيستم‌هاي آبي است. تنوع زيستي پايه هر اكوسيستم است و هر چه تنوع بيشتر باشد اكوسيستم پايدارتر است. در دريايي مانند درياي مازندرآن‌كه بيشتر جانوران آن بومي و منحصر به همين دريا هستند، هر گونه كاهش در تنوع زيستي به دليل تغييرات اقليم يا ديگر دلايل زنگ خطري براي سلامت اين اكوسيستم منحصر به فرد كشورمان است. ماكروبنتوزها از غذا‌هاي اصلي ماهيان بنتوزخوار به‌ويژه بچه ماهيان خاوياري درياي خزر مي‌‌باشند. در اين چكيده ليست گونه‌هاي بنتوزي سواحل ايراني درياي مازندران تا عمق 100 متري بر پايه تجربيات نويسندگان و مقالات معتبر منتشرشده، آماده شده تا پايه‌اي براي بررسي‌هاي بيشتر براي محققان اين رشته باشد. درمجموع 91 گونه ماكروبنتوزي متعلق به سه شاخه نرم‌تنان، كرم‌هاي حلقوي و بندپايان در سواحل ايراني درياي مازندران ديده شد. بندپايان با داشتن 67 گونه گروه غالب جانوري بودند. كرم‌هاي حلقوي با 13 گونه و نرم‌تنان با 11 گونه گروه‌هاي ديگر را تشكيل مي‌‌دادند. در ميان بندپايان، ناجورپايان با 46 و كوماسه‌آ با 15 گونه بيشترين تنوع را داشتند. همچنين درمجموع شش كرم پرتار و 7 كرم كم تار شناسايي شدند. شش گونه شكم پا و 5 گونه دوكفه‌اي گونه‌هاي تشكيل دهنده نرم‌تنان بوده‌اند. نتايج اين بررسي نشان داد كه ماكروبنتوزها پراكنش يكنواختي در مناطق، فصول و اعماق مختلف ندارند. در حالت كلي پرتاران بيشترين تراكم جانوري را داشته و در ميان آن‌ها Streblospio gynobranchiata پرتعدادترين گونه بوده است. نام علمي همه گروه‌هاي جانوري با سايت‌هاي World Rigester of MArine Species و World Amphipoda Database مطابقت داده شد و از به‌روزترين طبقه‌بندي براي هم‌ساني نام‌هاي علمي استفاده گرديد. ليست كامل گونه‌ها در صورت نياز براي محققان فرستاده مي‌شود. با توجه به ديگر مشكلات درياي مازندارن ناشي از آلودگي‌هاي نفتي، پس‌مانده سموم و كودهاي شيميايي و بالا و پايين رفتن مدت دار تراز آب اين دريا، اين ليست گونه مي‌‌تواند گام نخستي براي ديگر بررسي‌هاي اكولوژيكي در آينده باشد.