تغييرات ضريب چاقي و ضريب چاقي نسبي ماهي شيپ و ارتباط آن‌ها با برخي از پارامترهاي محيطي در درياي خزر طي سال‌هاي 1369 الي 1392

در سواحل ايران 5 گونه از ماهيان خاوياري زيست نموده و توسط صيادان صيد مي‌‌شوند. كه يكي از اين گونه‌ها، ماهي شيپ (Acipenser nudiventris) است كه در مقايسه با ساير گونه‌هاي ماهيان خاوياري كمترين ميزان صيد را دارا است. وضعيت بلوغ جنسي، سطح منابع غذايي در دسترس، سن، جنسيت و گونه ماهي بر روي مقدار ضريب چاقي تأثير دارند و وضعيت اين شاخص فاكتوري براي مقايسه كيفيت ماهي ازنظر چاقي است. فاكتور وضعيت چاقي نسبي را مي‌‌توان براي مقايسه وزن يك نمونه ماهي با ميانگين وزن در همان طول به كار برد. هدف از اين مطالعه علاوه بر بررسي تغييرات شاخص‌هاي فوق و همچنين تعيين تأثير عوامل محيطي ازجمله درجۀ حرارت سطح آب درياي خزر، سطح آب درياي خزر و حجم آب ورودي رودخانه ولگا بر روي اين شاخص‌ها طي سال‌هاي 1370 الي 1392 است. در اين مطالعه با استفاده از داده‌هاي جمع‌آوري شده از صيد ماهيان خاوياري طي سال‌هاي 1369 الي 1392، پس از محاسبه رابطه طول چنگالي و وزن كل، ضريب چاقيCF ، براي برآورد ضريب چاقي نسبي Kn، محاسبه شد. براي تعيين رابطه بين پارامترهاي محيطي از روش رگرسيون چند متغيره گام‌به‌گام استفاده شد. براي تجزيه و تحليل آماري داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه 24 استفاده شد. نتايج نشان داد كه ميزان ضريب چاقي بين 0/85-0/71 و ضريب چاقي نسبي بين 1/06-0/88 متغير بوده و طي سال‌هاي مذكور هر دو متغير روند كاهشي معني‌داري داشته‌اند. ميانگين درجه حرارت سطح آب روند افزايشي داشته و از كمتر از 15 درجه سانتي‌گراد به بيش از 16 درجه سانتي‌گراد رسيد. سطح آب درياي خزر بين 26/71- الي 25/72- متر و حجم آب ورودي رودخانه ولگا نيز بين 176/2الي 333/9 ميليون مترمكعب در نوسان بود و رابطه قوي و معني‌داري بين ضريب چاقي و ضريب چاقي نسبي با پارامترهاي مذكور وجود دارد.