پايش، رديابي و نحوه گسترش كشند سرخ در خليج فارس و درياي عمان به كمك داده‌هاي سنجنده‌هاي ماهواره‌اي اقيانوسي

پايش و رديابي انواع كشند سرخ با ابزارهاي ماهواره‌اي اقيانوسي يكي ارزان‌ترين و كارآمدترين روش‌هاي موجود است. شكوفايي جلبكي به دليل تغيير رنگ آب در درياها و اقيانوس‌ها و افزايش سريع تعداد پلانكتون‌ها قابليت رديابي و مشاهده با ابزارها و روش‌هاي سنجش از دور را دارا است. امروزه ماهواره‌هاي زيادي به ابزارهاي سنجش از دور اقيانوسي براي مطالعه تغييرات مختلف اقيانوس‌ها و درياها مجهز شده‌اند كه باعث شده است بساري از اطلاعات مورد نياز از تحليل داده‌هاي اقيانوسي با دقت، سرعت و وسعت مناسب در اختيار پژوهشگران قرار بگيرد. در سال‌هاي اخير شرايط ايجاد و افزايش تعداد شكوفايي‌هاي مضر پلانكتوني در خليج فارس و درياي عمان به دليل تغييرات در عوامل محيطي و انساني مانند تغييرات آب‌وهوايي و ورود فاضلاب و مواد مغذي به دريا فراهم شده است و به‌طور سالانه در فصول مختلف سال به وقوع مي‌‌پيوندد. شناسايي، بررسي ميزان تراكم، وسعت، بررسي نحوه حركت و مدت ماندگاري گونه‌ها در مناطق مختلف دريايي ازجمله اهدافي است كه براي مديريت اين پديده بسيار مؤثر است. ازاين‌رو در اين تحقيق با استفاده از داده‌هاي سنجنده‌هاي اقيانوسي MODIS، MERIS و WiFS Sea به تجزيه، تحليل و بررسي چندين مورد كشند سرخ رخداده در خليج فارس، تنگه هرمز و درياي عمان پرداخته مي‌شود و با استفاده از داده‌هاي طيف‌هاي مرئي سنجنده‌ها، معادلات انتقال تشعشع و ايجاد الگوريتم‌هاي مختلف از طريق تركيب باندهاي جذبي طول موج‌هاي مرئي در سنجنده‌ها، بهترين روش آشكارسازي جلبك‌هاي مختلف مورد بررسي قرار مي‌‌گيرد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه با رديابي چندين مورد شكوفايي پلانكتوني در فصل سرد، كشند سرخ از اوايل پاييز در درياي عمان شروع مي‌شود و به تدريج از طريق شمال تنگه هرمز وارد خليج فارس مي‌‌گردد و به‌صورت نوساني در طول زمستان در خليج فارس و درياي عمان ماندگار مي‌شود، همچنين بنا به نوع گونه، مدت ماندگاري و وسعت آن متغير است. بيشترين زمان ماندگاري جلبك‌ها در شمال تنگه هرمز حد فاصل بندرعباس، جزيره قشم و جزيره هرمز اتفاق مي‌‌افتد و نحوه گسترش كشند سرخ از شمال تنگه هرمز به سمت شمال خليج فارس مطابق با الگوي جريان ورودي به خليج فارس به‌وقوع مي‌‌پيوندد.