شماره ركورد كنفرانس :
4102
عنوان مقاله :
جلبكها و نقش آنها در تغييرات اقليمي
پديدآورندگان :
روحاني قاديكلائي كيومرث roohani2001ir@yahoo.com پژوهشكده اكولوژي خليج فارس و درياي عمان، موسسه تحقيقات علوم شيلاتي كشور، سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي، بندرعباس , فروغي فرد حجت اله پژوهشكده اكولوژي خليج فارس و درياي عمان، موسسه تحقيقات علوم شيلاتي كشور، سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي، بندرعباس , عبدالعليان عيسي پژوهشكده اكولوژي خليج فارس و درياي عمان، موسسه تحقيقات علوم شيلاتي كشور، سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي، بندرعباس , زاهدي محمدرضا پژوهشكده اكولوژي خليج فارس و درياي عمان، موسسه تحقيقات علوم شيلاتي كشور، سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي، بندرعباس , معزي مريم پژوهشكده اكولوژي خليج فارس و درياي عمان، موسسه تحقيقات علوم شيلاتي كشور، سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي، بندرعباس
كليدواژه :
جلبك , گازهاي گلخانهاي , تغيير اقليم
عنوان كنفرانس :
اولين همايش ملي تغيير اقليم و اكوسيستم هاي آبي
چكيده فارسي :
پديدۀ گرمايش جهاني بهواسطه انتشار گازهاي گلخانهاي ايجاد شده كه 72 درصد از اين گازها شامل دياكسيدكربن، 18 درصد متان و 9 درصد گازهاي با منشاء نيتروژن ميباشند. از اينرو انتشار گاز دياكسيد كربن يكي از مهمترين دلايل و منشاء گرمايش جهان است. گاز دياكسيد كربن خود نيز از از طريق سوزاندن سوختهاي فسيلي همچون زغالسنگ، نفت، گازهاي طبيعي، گازوئيل، بنزين و اتانول توليد ميگردد. جلبكها عموماً بهعنوان راهكار مطمئن و كليدي هم درزمينۀ توليد سوخت زيستي و هم بازجذب گاز دياكسيد كربن حاصل از فعاليت صنايع به شمار ميروند. از سويي ديگر جلبكهاي ميكروسكوپي بهخاطر اينكه نياز به آب شيرين نداشته و ميتوانند در زمينهاي غيرقابل كشت و مناطقي كه براي كشاورزي مناسب نيستند كه دسترسي به آب شور ممكن است، بخوبي رشد نموده و توليد زيتوده نمايند. از سويي استفاده از ريزجلبكها در تغذيه دام و طيور ميتواند از طريق كاهش گاز دياكسيد كربن از افزايش دماي اتمسفر و اثرات مخرب ناشي از گرمايش زمين جلوگيري نمايد. جايگزيني تنها 10 درصد از علوفه كشاورزي با ريزجلبك، از طريق كاهش مصرف انرژي به ميزان 25 درصد ميتواند دماي كرۀ زمين را به اندازه 2 درجه سانتيگراد كاهش دهد. بيش از 70 تا 80 درصد اكسيژني كه ما تنفس ميكنيم توسط جلبكها تأمين ميگردد. اقيانوسها 71 درصد از سطح كرۀ زمين را پوشاندهاند و تنها 29 درصد از آن توسط خشكي اشغال شده است. از اينرو خشكيها تنها 21 درصد اكسيژن كرۀ زمين را تأمين نموده و بقيه آن توسط جلبكها توليد ميگردد. جلبكها بيش از 330 ميليارد تن اكسيژن در هر سال توليد نموده كه 50 تا 85 درصد اكسيژن جو كرۀ زمين را شامل ميگردد. مقدار كربني كه سالانه بهصورت دياكسيد كربن توسط فيتوپلانكتون اقيانوسها مصرف ميشود، در حدود 40 ميليارد تن است. فيتوپلانكتونها سريعتر از گياهان خشكزي رشد نموده و توليد مقادير بيشتري يا برابري از انرژي و غذا را در ناحيهاي به اندازه يكدهم گياهان خشكي را مينمايند. توليد انرژي و غذا توسط جلبكهاي دريايي اثر مثبتي را بر آب و هوا و امنيت غذايي داشته و از اثرات زيستمحيطي ناشي از كشت گياهان خشكي ميكاهد. از اينرو با جايگزيني جلبكهاي دريايي به جاي گياهان خشكي همچون ذرت، سويا و پالم، بهمراتب دياكسيد كرين كمتري وارد جو نموده و از اين طريق ميتوان به پايداري شرايط آبوهوايي كمك نمود.