بررسي نوسانات ميزان مواد مغذي در سواحل شهرستان بوشهر (1394-1393)

يكي از مشكلات مهم و تأثيرگذار بر آب‌هاي ساحلي، سطح بالاي مواد مغذي به‌خصوص نيتروژن و فسفر است كه همراه با مواد آلوده‌كننده وارد آب مي‌‌شوند. اين مواد آلوده‌كننده به‌طور عمده حاصل از فعاليت‌هاي بشر است كه شامل ورودي‌هايي از كشاورزي، صنعت و وسايل نقليه مي‌باشند. ازجمله اثرات افزايش سطح نيتروژن و فسفر، يوتريفيكاسيون در اكوسيستم آبي است كه يكي از جدي‌ترين تهديدهاي زيست‌محيطي است. روش تحقيق بر اين اساس، به‌منظور پايش تأثير فعاليت‌هاي انساني و تغييرات جوي بر محيط‌زيست، كيفيت آب منطقه محدوده آب‌هاي شهرستان بوشهر تا دلوار، از طريق پايش عوامل آمونياك، نيترات، نيتريت، فسفات محلول، سيليكات، كلروفيل a و كل مواد معلق (TSS) در طي 5 فصل، از بهار 1393 تا بهار 1394، در 16 ايستگاه، مورد بررسي قرار گرفت. نمونه‌ها بر اساس روش‌هاي استاندارد برداشت شده و پس از جمع‌آوري در ظروف مخصوص، در شرايط دمايي مناسب به آزمايشگاه منتقل گرديد. در آزمايشگاه به‌منظور اندازه‌گيري ميزان هر يك از عوامل سيليكات، ازتوفسفات، نيترات، نيتريت و آمونياك، از دستگاه اسپكتروفتومتر HACH مدل DR4000 و دستور كارهاي مربوطه استفاده شد. ميزان كل مواد معلق (SST) و كلروفيل a بر اساس روش‌هاي استاندارد اندازه‌گيري گرديد. درنهايت داده‌هاي حاصل از اندازه‌گيري عوامل مختلف، با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS و آزمون‌هاي آناليز واريانس يك طرفه (AONAV) و توكي Tyeku تجزيه و تحليل گرديدند. نتايج بررسي داده‌هاي به‌دست‌آمده نشان مي‌‌دهند كه در طول مدت اجراي اين تحقيق؛ دامنه نوسانات آمونياك، نيتريت، نيترات، فسفات محلول، سيليكات و كل مواد معلق به ترتيب 0/123-0/04، 0/0212-0/0013، 0/0944-0/003، 1/812-0/01، 1/257-0/147 و 44/67-21/93 ميلي‌گرم بر ليتر محاسبه و ثبت گرديد. همچنين تغييرات ميزان كلروفيل a از حداقل0/71 ميلي‌گرم بر مترمكعب در فصل بهار 94 تا حداكثر 1/51 ميلي‌گرم بر مترمكعب در فصل بهار 93 بوده است. مقايسه مقادير فوق با ميزان ثبت شده اين عوامل در منطقه مورد مطالعه در طول 15 سال اخير و همچنين مقادير استاندارد آب دريا، گوياي آن است كه ميزان تمامي عوامل در دامنه نوسانات طبيعي و در محدوده مجاز است.