شماره ركورد كنفرانس :
4102
عنوان مقاله :
تالاب‌ها و چالش‌هاي صيد ميگو
پديدآورندگان :
مومني محمد momeni@pgoseri.ac.ir پژوهشكده اكولوژي خليج فارس و درياي عمان، موسسه تحقيقات علوم شيلاتي كشور، سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي، بندرعباس , سالارپوري علي پژوهشكده اكولوژي خليج فارس و درياي عمان، موسسه تحقيقات علوم شيلاتي كشور، سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي، بندرعباس , درويشي محمد پژوهشكده اكولوژي خليج فارس و درياي عمان، موسسه تحقيقات علوم شيلاتي كشور، سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي، بندرعباس , بهزادي سيامك پژوهشكده اكولوژي خليج فارس و درياي عمان، موسسه تحقيقات علوم شيلاتي كشور، سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي، بندرعباس , صفايي محسن دانشكده علوم و فنون دريايي ابن‌سينا، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس , دقوقي بهنام پژوهشكده اكولوژي خليج فارس و درياي عمان، موسسه تحقيقات علوم شيلاتي كشور، سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي، بندرعباس
كليدواژه :
ميگو , تالاب , ذخيره , محيط‌زيست , خليج فارس
عنوان كنفرانس :
اولين همايش ملي تغيير اقليم و اكوسيستم هاي آبي
چكيده فارسي :
صيد ميگو از گذشته عاملي تأثيرگذار در ارتزاق و اقتصاد ساحل‌نشينان به‌ويزه استان هرمزگان بوده است. از سال 1361 كه كنترلي بر صيد ميگو اعمال شده است، حافظت و بهره‌برداري پايدار از ذخاير آن مورد توجه بوده است. در سال‌هاي اخير وجود برخي موارد مانند استفاده نادرست از مناطق ساحلي، صيد غيرمجاز و تغييرات اقليم در زيستگاه ميگو باعث بروز مشكلاتي در پايداري ذخيره‌شده است. ميگوها معمولاً در مرحله پست لاروي تا جواني (Juvenile) در مناطق ساحلي و تالاب‌ها مي‌‌گذرانند. اين مناطق به علت تأمين غذايي و نقش حفاظتي در بقاء بچه ميگوها و ميزان ركروتمنت آن‌ها و درنهايت در افزايش ميزان صيد سالانه ميگو بسيار مهم باشند. متاسفانه وجود اسكله‌هاي غيرمجاز شناورهاي صيادي و باري در داخل اين تالاب‌ها و در مجاورت رويشگاه‌هاي حرا باعث گرديده كه مواد زائد نفتي كه به‌صورت ناخواسته و گاهي بدون اطلاع از ضرر و زيان آن به اكوسيستم منطقه توسط برخي از صيادان ناآگاه به محيط تالاب وارد مي‌‌گردد، محيط تالاب را دستخوش تغييرات نموده و بر جوامع آبزي تأثير سوء داشته باشد. اين عامل باعث عدم احياء ذخاير ميگو به‌خصوص ميگوي موزي در صيدگاه‌هاي مجاور اين خوريات شده و درنهايت شاهد فشار مضاعف بر ذخاير ميگو علي‌رغم مديريت صيد بهينه در سال‌هاي اخير بود. از آب موجود در اين تالاب‌ها براي استخرهاي پرورش ميگو در مناطق مختلف نيز استفاده مي‌‌گردد كه باعث كاهش توليد در هكتار استخرهاي پرورشي نيز شده است. از طرفي تغييرات اقليمي مانند كاهش بارندگي موجب كاهش رواناب‌‌هاي جاري شده از خشكي به داخل خوريات و تالاب‌ها شده و عمل جايگزيني آب در تالاب‌ها كه معمولاً هرساله با بارندگي‌هاي فصلي انجام مي‌‌گردد صورت نپذيرد. اين امر خود باعث عدم تعويض آب تالاب‌ها گرديده و تجمع مواد زائد دفعي و سمي كه حاصل متابوليسم ارگانيزم‌هاي زنده در تالاب است افزايش يافته و در كنار عوامل آلاينده كه در قبل ذكر گرديد، موجب تجمع بيشتر آلودگي‌ها و از بين رفتن بيشتر تالاب‌ها گردد. اين عوامل همگي باعث شده كه صيد ميگو در سال‌هاي اخير با كاهش ذخاير روبرو گردد.
