مديريت بهره‌برداري پايدار اكوتوريسم مناطق ساحلي با توجه به تغييرات اقليمي در ايران

امروزه گسترش صنعتي و شهري، گردشگري، كشاورزي، انباشت زباله و تخليه آن در نواحي ساحلي موجب تخريب اين مناطق گرديده است. تغييرات مشاهده شده در آب‌وهواي جهاني، گرم شدن سيستم اقليمي را به‌عنوان پديده‌اي غيرقابل انكار بيان مي‌كند. مدل‌هاي گرمايش جهاني پيش‌بيني مي‌كند كه افزايش دماي زمين بر روي بسياري از فراسنجه‌هاي جوي ازجمله بارش و باد تأثير مي‌‌گذارد و منجر به فراواني حوادث آب‌وهوايي بد ازجمله بارندگي‌هاي شديد، طوفان و خشك‌سالي مي‌‌گردد. يكي از بخش‌هاي حساس در رابطه با تغييرات اقليمي، گردشگري ساحلي است. اكوتوريسم رويكرد جديد گردشگري در طبيعت براي بهره‌مندي از سيماي طبيعي و آشنايي با ويژگي‌هاي فرهنگي و بومي است. كشور ايران با 700 كيلومتر ساحل مشترك در درياچه خزر و 1800 كيلومتر با آب‌هاي نيلگون خليج فارس و درياي عمان و وجود جزاير زيباي جنوبي، جزء كشورهاي غني محسوب مي‌شود. افزايش حفاظت و مديريت اكوسيستم‌ها، منابع و زيستگاه‌هاي بيولوژيكي، مي‌‌تواند منجر به كاهش اثرات اقليمي و كمك به مناطق مختلف براي انطباق با تغييرات آب‌وهوايي گردد. فعالان صنعت گردشگري به‌عنوان سومين پديدۀ اقتصادي پويا و رو به رشد نيز هم‌راستا با ساير گروه‌ها مي‌‌بايست ضمن سازگاري با تغييرات آب‌وهوايي، سهم خود را در انتشار گازهاي گلخانه‌اي كاهش دهند. درمجموع با توجه به آسيب‌هايي كه تغييرات آب‌وهوايي در سال‌هاي اخير داشته است، التزام به فعاليت‌هاي داراي كمترين پيامدهاي زيست‌محيطي، راهكارهاي افزايش مسئوليت‌پذيري در خصوص عناصر طبيعي و خصوصيت فرهنگي، مشاركت در حفظ و مديريت مناطق حفاظت‌شده و ساير نواحي طبيعي، تقويت مشاركت جوامع محلي در مديريت نوع و ميزان فعاليت‌هاي اكوتوريسم، ايجاد منافع اقتصادي و درآمدهاي مكمل براي جوامع محلي، آموزش جوامع محلي براي حفظ ارزش‌هاي محيط زندگي آن‌ها، بهبود مديريتي بهره‌مندي پايدار از مناطق بكر و دست‌نخورده و به حداقل رساندن خسارات و به جاي نگذاشتن رد پاي ضايعات گردشگري مي‌‌تواند به توسعه پايدار و اقتصادي صنعت اكوتوريسم در مناطق ساحلي كمك نمايد.