شماره ركورد كنفرانس :
4102
عنوان مقاله :
ارزيابي اثرات تغييرات اقليم بر آب‌هاي زيرزميني با استفاده از آزمون من -كندال در زير حوضه ميقان اراك
پديدآورندگان :
انصافي مقدم طاهره taherehensafimoghaddam@gmail.com موسسه تحقيقات جنگل‌ها و مراتع كشور، سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي، تهران
تعداد صفحه :
1
كليدواژه :
آزمون من- كندال , افت منابع آب , تغييرات اقليم , رونديابي , زيرحوضه ميقان
سال انتشار :
1397
عنوان كنفرانس :
اولين همايش ملي تغيير اقليم و اكوسيستم هاي آبي
زبان مدرك :
فارسي
چكيده فارسي :
: اثر تغييرات اقليمي بر منابع سالانه آب‌هاي سطحي و زيرزميني توجه زيادي از محققان سراسر جهان را به خود جلب كرده است. اين تحقيق كه با هدف نشان دادن اثر تغييرات اقليم بر روي منابع آب انجام ‌شده با استفاده از داده‌هاي84 ايستگاه هواشناسي و هيدرومتري در زير حوضۀ ميقان اراك در يك آماري پنجاه‌ساله (1390-1340)، اجرا گرديد تلاشي درزمينۀ مقايسه ميزان افت سطح آب زيرزميني و روند تغييرات اقليمي محسوب گرديد. بدين منظور داده‌هاى اقليمي و داده‌هاي سطح آب زيرزميني و تغييرات كمي آن براى دوره‌هاى كم آبى و پرآبى از سال 1986 الى 2011 مورد استخراج و روند تغييرات آن در دوره‌هاي زماني پنج دهه متوالي در سطوح اطمينان 80 و 90 محاسبه شد. براي اين منظور از برنامه نرم‌افزاري پايش و ارزيابي عملكرد طبيعي مؤثر، استفاده شده است. روش آماري همبستگي (لگاريتمي) من- كندال براي آزمون سطح معني‌داري روند نوسانات عناصر آب‌وهوايي و هيدرولوژيكي به كار گرفته‌شده و خصوصيات آمار توصيفي آن در جداول و نمودارهاي آن ترسيم گرديده است. به‌منظور تحليل نوسانات دهه‌اي، عناصر آب‌وهوايي و هيدرولوژيكي دوره 50 ساله آماري به 5 دوره تقسيم شد: دوره اول از 1341 تا 1350، دوره دوم از 1351 تا 1360، دوره سوم از 1361 تا 1370، دوره چهارم از 1371 تا 1380، دوره پنجم از 1381 تا 1390 را شامل گرديد. مقادير پارامترهاي آب‌وهوايي و هيدرولوژيكي در طول پنج دهه دستخوش تغييرات افزايشي و كاهشي قرارگرفته است. نوع تغييرات رخداده‌ همگي از نوع تغييرات ناگهاني و بيشتر آن در مورد پارامتر ميانگين بارندگي مشاهده شده است. بيشترين تغييرات رخداده در دهه اول و پنجم دوره پنجاه‌ساله قابل‌مشاهده بوده است. با توجه به نتايج، مشخص گرديد در بين پنج سري زماني، دهه اول (1350-1340) با ميانگين دماي 12/96درجه سانتي‌گراد، سردترين و دهه سوم (1370-1360) با متوسط دماي14/12 درجه سانتي‌گراد، گرمترين دوره‌هاي حوضه ميغان در طول دوره پنجاه‌ساله هستند. شاخص‌هاي پراكندگي داده‌ها خصوصاً انحراف معيار و ضريب تغييرات بارندگي در دو دهه آخر ((1380-1370) و (1390-1380))، داراي نامنظم‌ترين توزيع زماني در بين پنج دهه است. نتايج تحقيق همچنين نشان داد در طول پنج دهه، وقوع كمينه دماي حداقل در دهه اول دوره مورد بررسي(1350-1340)، با رقم 33/5- درجه سانتي‌گراد (رخداد سال 1352) و رخداد بيشينه دماي حداكثر در همين دهه با رقم 57 درجه سانتي‌گراد (رخداد سال 1353)، اين دهه را مشمول وقوع شاخص‌هاي حدي و آن را از بي‌ثبات‌ترين دهه‌هاي يك دوره پنجاه‌ساله محسوب كرده است. شواهد روند تغييرات آب‌وهوايي نشان مي‌‌دهد كه زير حوضه ميقان، علاوه بر روند تغييرات آب‌وهوايي درون سالي، با نوسانات شديد روند ميانگين سالانه بارش و سطح آب‌هاي زيرزميني، در طول پنج دهه همراه بوده است. پر آب‌ترين سال‌ها (ازنظر عمق سفره آب زيرزميني) سال 1335 با 52 متر عمق و كم آب‌ترين سال‌ها سال 1339 با 15 متر عمق سفره آب زيرزميني ثبت گرديده است.
كشور :
ايران
لينک به اين مدرک :
بازگشت