بررسي تنوع و تراكم جوامع فيتوپلانكتوني در سواحل استان بوشهر

: اين اعتقاد وجود دارد كه افزايش دماي زمين، توسعۀ سريع مناطق ساحلي، تردد و جابجايي گونه‌هاي مختلف پلانكتون‌ها به كمك آب توازن شناورها، بر تنوع و تراكم گونه‌هاي مختلف آبزيان مؤثر بوده است. به‌طوري‌كه مطالعات انجام ‌شده در خليج داياي چين گوياي آن است كه از سال 1982 تا 2004 ميلادي نسبت نيتروژن به فسفر از 1/377 به 49/09 رسيده و همچنين تنوع گونه‌هاي مختلف پلانكتوني و ماكروبنتوز كاهش معنا‌داري داشته است. روش تحقيق به‌منظور پايش و تعيين تأثير فعاليت‌هاي مختلف انساني بر محيط‌زيست در استان بوشهر، كيفيت آب محدوده بندرگاه، بوشهر و دلوار، از طريق پايش تراكم و تنوع فيتوپلانكتون‌ها به‌صورت فصلي از بهار 1393 تا بهار 1394 در 16 ايستگاه مورد بررسي قرار گرفت. نمونه‌برداري به كمك بطري روتنر از اعماق مياني هر ايستگاه انجام گرديد. نمونه‌ها به كمك محلول لوگل تثبيت و در آزمايشگاه با استفاده از روش ته‌نشيني به مدت دو هفته و سيفون تغليظ گرديد. نتايج 42 جنس از چهار رده باسيلاريوفيسه، دينوفيسه، سيانوفيسه و هاپتوفيتا به ترتيب با فراواني سالانه 76، 17/7، 5/86و 0/17 درصد شناسايي گرديد. از گروه باسيلاريوفيسه‌آ، 27 جنس شناسايي شد كه در اين ميان، جنس‌هاي كيتوسروس و باكتريواستروم به ترتيب با ميانگين تراكم سالانه 3374 و 2276 عدد در ليتر داراي بيشترين فراواني بوده و پس از آن جنس‌هاي Minidiscus، Cosinodiscus, Navicula و Thalasionema قرار داشتند. سيزده جنس از گروه دينوفيسه شناسايي گرديد كه در اين ميان جنس‌هاي سراتيوم و الكساندريوم به ترتيب با ميانگين تراكم سالانه 1164 و 171 عدد در ليتر داراي بيشترين تراكم را داشتند. از گروه‌هاي سيانوفيسه و هاپتوفيتا فقط جنس‌هاي اوسيلاتوريا و فايوسيستيز به ترتيب با ميانگين تراكم سالانه 593 و 17/7 عدد در ليتر مشاهده و ثبت گرديد. ميانگين تراكم 10115 عدد در ليتر با انحراف معيار 6778 ثبت گرديد. محاسبات آماري گوياي افزايش معنادار شكوفايي فيتوپلانكتون‌ها در فصل‌هاي بهار و پاييز نسبت به فصل‌هاي تابستان و زمستان است. حداقل و حداكثر ميانگين ميزان شاخص تنوع گونه‌اي شانون وينر در كل منطقه مورد مطالعه به ترتيب 1/768 در فصل تابستان و 2/024 در فصل پاييز محاسبه و ثبت گرديد.