شگردهاي داستان‌پردازي در گلستان

يكي از راه‌هاي شناخت متون كهن فارسي، بررسي ساختار آن‌ها به روش‌هاي علمي است. هر چه بيشتر به بررسي ساختاري متون پرداخته شود بهتر مي‌توان نقاط قوت و ضعف آن‌ها را شناخت. در پژوهش پيش رو ما با بررسي ساختارگرايانۀ حكايت‌هاي گلستان، به هشت الگوي ساختاري دست يافتيم.ابتدا همه حكايت‌ها را با توجه به تعريف‌ مورد نظرمان از حكايت، بررسي كرديم. حكايت‌ها را از حكايت‌واره جدا و در ادامه به بررسي عناصر تشكيل‌دهندۀ ساختار حكايات (اعم از تعداد حوادث، تعداد اشخاص، كنش‌هاي داستاني، نتيجه‌گيري پاياني و...)پرداختيم. در نتيجه به هشت الگوي ساختاري دست يافتيم.