اثر سطح مخمر زنده در جيره بر عملكرد جوش در گاوهاي شيرده

براي ارزيابي اثر سطح مخمر زنده ساكارومايسس¬سرويسيه، (SC20 Levucell با 10 10 × 2 CFU در گرم) بر عملكرد گاوهاي شيرده، آزمايشي با استفاده از 32 راس گاو هلشتاين با 37 ± 169 روز شيردهي در دو دوره 28 روزه در قالب طرح بلوك¬هاي كامل تصادفي انجام شد. در چهار جيره آزمايشي سطوح صفر، 5/0(سطح توصيه شده شركت سازنده)، 1 و 2 گرم مخمر ساكارومايسس¬سرويسيه به ازاي هر رأس در روز اضافه شد و جيره¬ها شامل 61 درصد كنسانتره بر مبناي ماده خشك بودند. استفاده از مخمر در سطوح مختلف، تفاوت معني¬داري از لحاظ آماري بر پارامتر جويدن به ازاي هر روز، هر كيلوگرم از DMI، NDFI و peNDFI2S ايجاد نكرد اما داراي تفاوت معني¬دار بر پارامتر خوردن و نشخوار ايستاده به ازاي هر روز بود به¬طوري كه تيمارها با دريافت مخمر، با يك روند خطي كمترين زمان خوردن و بيشترين زمان نشخوار ايستاده را در مقايسه با گروه شاهد نشان دادند اما تفاوت معني¬دار در اين پارامترها به ازي هر واحد از DMI، NDFI و peNDFI2S ديده نشد و همچنين تفاوت معني¬دار در زمان نشخوار خوابيده و كل زمان نشخوار به ازاي هر روز ، هر واحد از DMI، NDFI، peNDFI2S را ايجاد نكرد (05/ ≤P ).