بررسي نقش واسطه گري راهبردهاي شناختي تنظيم هيجان در رابطه بين خود كارآمدي با اضطراب اجتماعي نوجوانان

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش واسطه گری راهبردهای شناختیتنظیم هیجان در رابطه بین خودكارآمدی با اضطراب اجتماعینوجوانان است. جامعه آماری پژوهش شامل كلیه دانش آموزانمتوسطه دوم مشغول به تحصیل شهرستان عنبرآباد در سال تحصیلی94-93 بود كه به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای بهتعداد 351 نفر انتخاب گردیدند. برای گردآوری داده ها از سهپرسشنامه نظم جویی شناختی هیجنان گار نفسكی، خودكارآمدیعمومی شرر، اضطراب اجتماعی نوجوانان و كودكان لیبوویتز استفادهگردید. داده ها با استفاده از روش های آماری همبستگی و رگرسیونچندگانه (به شیوه همزمان) همزمان مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند. یا فته ها نشان داد كه اولاً، خودكارآمدی پیش بینی كنندهاضطراب اجتماعی نوجوانان است. ثانیاً، خودكارآمدی پیش بینیكننده ابعاد سازش نایافته تنظیم شناختی هیجان در نوجوانان است،ثالثاً، خودكارآمدی و ابعاد سازش نایافته تنظیم شناختی هیجانپیش بینی كننده اضطراب اجتماعی نوجوانان است. رابعاً، پس ازبررسی مسیر بدست آمده معلوم شد كه نظم جویی شناختی هیجاننقش واسطه ای میان خودكارآمدی و اضطراب اجتماعی دارد.