تاثير اكسيد روي و نانواكسيد روي بر برخي فراسنجه هاي تخمير شكمبه به روش برون تني

حدود 6/ 3 درصد از حجم مايعات شكمبه را ميكروارگانيسم هاي شكمبه تشكيل مي دهند و از اين حجم 50 درصد مربوط به پروتوزوآ است. نقش پروتوزوآها در هضم شكمبه اي و از اين رو در تغذيه حيوانات نشخواركننده مورد توجه است. تخمير مواد خوراكي در شكمبه، باعث توليد اسيدهاي چرب فرار و اسيد لاكتيك مي‌شود كه اين اسيد ها در صورت جذب موجب كاهش pH محيط شكمبه مي‌شوند. اگر pH كم در شكمبه براي ساعات طولاني ادامه داشته باشد ممكن است تأثير منفي بر مصرف خوراك، متابوليسم ميكروارگانيسم ها و تجزيه مواد غذايي بگذارد. امروزه نانوذرات در صنايع مختلف مصرف مي‌شوند. وجود نانوذرات و عدم اطلاعات كافي در مورد آنها، بررسي تأثير آنها بر روي جيره دام را ضروري مي‌كند تا نكات مثبت يا منفي آنها مشخص گردد. در پژوهش حاضر، تأثير مصرف مكمل اكسيد روي و نانواكسيد روي بر برخي فراسنجه‌هاي تخمير شكمبه با روش برون‌تني مورد بررسي قرار گرفت. جيره‌هاي آزمايشي شامل 1- جيره پايه فاقد مكمل روي (شاهد)، 2- جيره حاوي مكمل اكسيد روي و 3- جيره حاوي مكمل نانواكسيد روي بود. پس از انكوباسيون 24 و 72 ساعته جيره‌هاي شاهد، حاوي اكسيد يا نانواكسيد روي در ويتن‌هاي ويژه گاز تست، ميزان pH شيرابه گوارشي بلافاصله توسط دستگاه pHمتر ديجيتال اندازه گيري شد. براي شمارش پروتوزوآ از ميكروسكوپ نوري و لام هموسيتومتر استفاده شد. سپس، داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS 22 تجزيه گرديد. نتايج نشان داد كه تعداد كل پروتوزواي شكمبه در بين تيمارها تفاوت معني داري نداشت (P 0.05). از طرفي، اثر متقابل تيمار×زمان انكوباسيون در سطح احتمال ۵ درصد اختلاف معني‌داري را در ميزان pH شكمبه نشان داد. همچنين، با افزايش زمان انكوباسيون تا ۷۲ ساعت، ميزان pH به طور قابل توجهي كاهش يافت. در مجموع، نتيجه‌گيري شد كه گنجاندن مكمل روي در جيره و همچنين استفاده از نانواكسيد روي به جاي اكسيد روي تأثيري بر جمعيت پروتوزواي شكمبه در شرايط برون‌تني ندارد.