شماره ركورد كنفرانس :
4105
عنوان مقاله :
تأثير عمل آوري با اوره بر تجزيه پذيري پروتئين خام گياه مرتعي مستار (Sclerorhachis Leptocladae) با استفاده از روش كيسه‌هاي نايلوني
پديدآورندگان :
ابراهيم زاده مليحه دانشگاه بيرجند , باشتني مسلم دانشگاه بيرجند , فرهنگ فر همايون دانشگاه بيرجند , قلاسي مود شعله دانشگاه بيرجند , گنجي فاطمه f.ganji@birjand.ac.ir دانشگاه بيرجند
تعداد صفحه :
2
كليدواژه :
پروتئين خام , تجزيه پذيري , عمل آوري , گياه مستار
سال انتشار :
1397
عنوان كنفرانس :
دومين همايش ملي پژوهش هاي نوين در علوم دامي با محوريت تنش هاي محيطي
زبان مدرك :
فارسي
چكيده فارسي :
گياه دارويي مستار يكي از محصولات خاص خراسان جنوبي است كه نظير آن در استان‌هاي ديگر يافت نمي‌شود. نام علمي آن (Sclerorhachis Leptocladae) است كه با سه گونه‌ي ديگرش بخاطر داشتن ظاهر باريك، برگ‌هاي گل مانند با معدودي بند كوتاه، دمبرگ‌هاي بسيار كوتاه و كلاپرك‌هاي خيلي كوچك فرق مي‌كند. در خراسان بزرگ دو گونه S. Platyrachis و S. Leptoclada پراكنده‌اند. هدف از انجام اين آزمايش بررسي تاثير عمل آوري با اوره بر تجزيه پذيري پروتئين خام گياه مرتعي مستار با استفاده از روش كيسه‌هاي نايلوني بود. گياه مرتعي مستار از مراتع اطراف روستاي گزيك واقع در 35 كيلومتري شهرستان بيرجند در اواخر ارديبهشت برداشت شد. نمونه‌هاي جمع آوري شده در درجه حرارت محيط و بدون تابش مستقيم نور خورشيد خشك شد و به منظور عمل آوري نمونه‌هاي حاصله با اوره، 250 گرم از نمونه وزن شده و درون كيسه‌هاي پلاستيكي ضخيم قرار داده شد. بعد از آن محلول اوره 2 درصد، 4 درصد و 6 درصد با نسبت 1 به 1 (1 كيلوگرم خوراك asfed به 1 ليتر محلول) در 4 تيمار و 4 تكرار به كيسه‌هاي پلاستيكي به ابعاد 50 در 20 سانتي‌متر اضافه شده، دهانه كيسه را محكم بسته و به مدت چهار روز نمونه‌ها در اتاق نگهداري شدند. بعد از عمل آوري نمونه‌ها بمدت يك هفته در مجاورت هواي آزاد قرار گرفت تا رطوبت خود را از دست بدهند. سپس نمونه‌هاي هواخشك، آسياب و براي انجام مراحل بعدي از اين نمونه‌ها استفاده شد. فراسنجه‌هاي تجزيه پذيري پروتئين خام نمونه‌ها با استفاده از دو رأس گاو هلشتاين مجهز به فيستولاي شكمبه‌اي با روش كيسه‌هاي نايلوني اندازه‌گيري شد. نتايج نشان داد ضريب تجزيه پذيري a پروتئين خام مستار در تيمار چهار بيشترين مقدار را داشت ولي اين تفاوت معني دار نبود. بيشترين ميانگين بخش كند تجزيه در تيمار دو و كمترين ميانگين آن در تيمار عمل آوري نشده مشاهده شد (05/ 0 P ). ثابت نرخ تجزيه در تيمارهاي عمل آوري شده با يكديگر تفاوت معنادار آماري نداشت ولي با تيمار شاهد اين اختلاف معني دار بود. با افزايش نرخ عبور تجزيه پذيري موثر كاهش يافت و تيمار حاوي 4 درصد اوره كمترين ميزان تجزيه پذيري موثر را داشت (05/ 0P ).
كشور :
ايران
لينک به اين مدرک :
بازگشت