پيشگيري بهتر از درمان، ضرورت و الزامات قرنطينه آفات و بيماري¬هاي جنگل

منابع طبيعي تجديدشونده شامل جنگل و مرتع ثروتي خدادادي است كه در صورت بهره¬برداري متناسب با ظرفيت تحمل آن و حفاظت و حمايت در مقابل تهديدهاي زيستي مانند آفات و بيماري¬ها، نه تنها نيازهاي نسل امروز بلكه نيازهاي نسل¬هاي آتي بشر را نيز تامين مي¬كند. تنوع زيستي كشور ايران، به تنهايي بالاتر از تنوع زيستي كل قاره اروپا مي¬باشد و گنجينه¬اي از گياهان بومي و منحصر به فرد در عرصه¬هاي طبيعي كشور وجود دارد كه اين تنوع علي¬رغم كمك به حفظ تاب¬آوري اكوسيستم، خود به نوعي سبب آسيب¬پذيري آن در مقابل آفات و بيماري¬هايي با منشاء خارجي مي¬شود. در بخش¬هاي مختلف مانند پزشكي اعداد و ارقامي براي تاثير مثبت حاصل از هزينه¬كرد يك واحد پولي در بخش پيشگيري بر كاهش هزينه¬هاي بخش درمان ارائه مي¬شود اما در طبيعت به دلايلي از جمله طيف وسيع كالاها و خدمات و ارزش افزوده حاصل از آن¬ها، انحصاري بودن برخي از گونه¬ها و ... عملاً ارائه برآورد اقتصادي امكان¬پذير نمي¬باشد. در سال¬هاي اخير، گونه شمشاد با نام علمي Buxus hyrcana كه گونه¬اي بسيار ارزشمند، درختي هميشه سبز و بومي جنگل¬هاي هيركاني در شمال ايران است و در فهرست گونه¬هاي گياهي در خطر انقراض اتحاديه بين¬المللي حفظ طبيعت (IUCN) قرار دارد، در معرض بيماري بلايت و سپس آفت شب¬پره قرار گرفته و خسارات جبران ناپذيري به توده شمشادستان¬هاي كشور وارد آورده كه علي¬رغم تلاش¬هاي دولت، شايد احياء آن¬ها امكان¬پذير نباشد. در اين مقاله به چهارچوب¬هاي حقوقي و الزامات سازماني براي راه¬اندازي سيستمي كارآمد براي قرنطينه آفات و بيماري¬هاي جنگل پرداخته شده است و اميد است با رعايت آن¬ها شاهد ورود آفات و بيماري¬هاي جديد در كشور و يا توسعه سريع آن¬ها نباشيم.