ارزيابي ساختار اكوسيستم با استفاده از سنجه‌هاي سيماي سرزمين در آبخيز جنگلي ايريل استان

امروزه گسترش جوامع انساني و تسلط بيش‌تر بر محيط‌زيست، سبب شده تا تغييرات محيطي سريع‌تر و گسترده‌تر از قبل به وقوع بپيوندد. بنابراين داشتن اطلاعات لازم در مورد اين تغييرات براي مديريت و برقراري نظم طبيعي پايدار اكوسيستم‌ها ضروري است، متريك‌هاي سيماي سرزمين ابزارهاي كمي ساز وضعيت سيماي سرزمين هستند،كه تنوع و گوناگوني آن‌ها موجب كاربرد وسيع آن‌ها در برنامه‌ريزي‌هاي مرتبط با مطالعات زمين شده است. اين متريك‌ها قادرند در مدت زمان كوتاهي اطلاعات زيادي در مورد ساختار و تغييرات اجزاي تشكيل دهنده سيماي سرزمين به ما بدهند. هدف اين مطالعه مقايسه ساختار اكوسيستم به صورت جامع در زيرحوزه‌هاي آبخيز ايريل با استفاده از متريك‌هاي سيماي سرزمين است. در اين راستا مقادير شاخص‌ها به صورت كمي محاسبه شد و در ادامه با ارائه نتايج در قالب نمودارهاي ستوني امكان مقايسه متريك‌هاي مختلف در زيرحوزه‌هاي مورد مطالعه فراهم گرديد. بر اساس نتايج زيرحوزه‌ي S1 از نظر ساختار در شرايط مطلوبي قرار دارد و ساير حوزه‌ها در وضعيت نامناسبي قرار دارند. در مجموع، نتايج نشان داد كه شاخص NDVI داراي بالاترين تغييرات در زير‌حوزه‌هاي منطقه مورد مطالعه بوده است. در مجموع مقدار متوسط شاخص NDVI و متريك‌هاي MESH، ED، PD، MSIDI، SPLIT، COHESION، AI، LPI و CA در زيرحوزه‌هاي مورد مطالعه به ترتيب برابر 33/41، 84/33، 28/12، 49/0، 56/35، 56/5036، 64/49، 78/98، 25/53 و 52/824 است. زيرحوزه‌هايي كه پوشش غالب آن‌ها جنگل و يا مرتع است از نظر ساختار وضعيت مطلوب‌تري دارند. در مجموع مي‌توان گفت متريك‌هاي بررسي شده در زيرحوزه‌هايي كه تغييرات كاربري كم‌تر صورت گرفته و پيوستگي آن‌ها بيش‌تر است، مقادير مطلوب‌تري دارند.