بررسي زيست محيطي برداشت بي رويه از جنگل هاي ارسباران و ارائه شيوه هاي مديريت زيست محيطي

جنگل هاي ارسباران با مساحت 000/110 هكتار در شمال آذربايجان شرقي يكي از نوادر اكولوژيك جهان و بعنوان يك ذخيره گاه بيوسفر از طرف يونسكو به جهانيان معرفي و توسط سازمان حفاظت محيط زيست منطقه محافظت شده قلمداد گرديده است. در اين تحقيق عوامل فيزيكي ، شيميايي و بيولوژيكي تخريب اين جنگل ها و شدت هر يك از اين عوامل در قالب يك مدل اكولوژيكي خطي شناسايي و نشان داده شد كه سالانه 3/2689 متر مكعب چوب از جنگلهاي اين حوزه برداشت ميشود كه در مقايسه با توان اكولوژيكي اين حوزه (1309.1)، ملاحظه مي شود ، اين ميزان برداشت چوب بيش از 2 برابر حد مجاز بوده و در صورت عدم تامين آن ، سالانه معادل 7/25 هكتار ، چوب از جنگل هاي حوزه ي ستن چاي از بين خواهد رفت . در جهت حل كردن تضاد هاي ظاهري بين حفاظت از محيط زيست و نياز هاي توسعه با بهره گيري از تصاوير ماهواره اي كاسموس روسيه ، نقشه پراكنش جنگل هاي منطقه تهيه و بر روي نقشه توپوگرافي هم مقياس رويهم گذاري و نواحي سه گانه مديريتي با توجه به ويژگي هاي هر ناحيه مشخص گرديد و نتيجه گيري گرديد كه در اراضي جنگلي حداكثر مقدار برداشت چوب نبايد از يك درصد موجودي سر پا يعني 5/0 متر مكعب در هكتار تجاوز نمايد . در اراضي مرتعي نيز حد مجاز حضور دام 7/0 واحد دامي در هكتار است و در اراضي زراعي تنها رعايت اصول زراعي (شخم در جهت عمود بر شيب ) امكان بهره وري پايدار را ميسّر ساخته و در اراضي متعلق به منطقه حفاظتي تنها كاربري زيست گاهي براي حيات وحش مناسب بوده و توصيه مي گردد