تأثير مالكيت مديريتي و تمركز مالكيتي بر فرا اعتمادي مديريت در شركت هاي توليدي دولتي

Effect of the Managerial Ownership and Ownership Concentration on the Managerial Overconfidence in the Governmental Organization

ساختار مالكيت و چارچوب هاي قانوني از اصلي ترين و تعيين كننده ترين عوامل نظام حاكميت شركتي هستند. مالكيت مديران مي تواند به پتانسيلي قوي براي ساز وكارهاي نظام حاكميت شركتي كه مي تواند منجر به كاهش فرا اعتمادي مديريت شود، تبديل گردد. همچنين تمركز مالكيت مي تواند فرا اعتمادي مديريت را از آنجايي كه به استقرار سيستم هاي كنترلي قدرتمند كمك مي كند، كاهش دهد. هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير مالكيت مديريتي و تمركز مالكيتي بر فرا اعتمادي مديريت است. نمونه پژوهش متشكل از 58 شركت توليدي دولتي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران براي دوره زماني 1387 تا 1393 است. منظور از شركت هاي توليدي شركت هايي هستند كه در زمينه توليد فعاليت دارند لذا بانك ها، مؤسسات مالي و اعتباري، بيمه ها و شركت هاي واسطه گري در اين پژوهش مدنظر قرار نمي گيرد و منظور از دولتي اين است كه بيشتر از 50 درصد سهام مربوط به شركت هاي دولتي باشد. در اين پژوهش براي اندازه گيري فرا اعتمادي مديريت از دو سنجة مبتني بر تصميمات سرمايه گذاري مديران استفاده شده است. به منظور دستيابي به اهداف پژوهش دو فرضيه تدوين و براي آزمون آنها، روش هاي آماري رگرسيون لجستيك به كار رفته است. نتايج حاصل از آزمون فرضيه اول پژوهش نشان مي-دهد كه مالكيت مديريتي تأثير منفي معناداري بر فرا اعتمادي مديريت دارد. اين نتيجه گيري در راستاي نظريه نمايندگي است كه بيان مي دارد، افزايش مالكيت مديريتي به همسويي تصميم هاي مديريت با منافع سهامداران كمك و رفتارهاي فرصت طلبانه آنها را محدود مي نمايد. نتايج حاصل از آزمون فرضيه دوم پژوهش نيز نشان مي-دهد، بين تمركز مالكيت و فرا اعتمادي مديريت ارتباط منفي معناداري وجود دارد. بر اساس بررسي هاي بيشتر، هر چه اندازه شركت بزرگتر باشد، فرا اعتمادي مديريت كاهش مي يابد.