بررسي اختلال هاي يادگيري ويژه در كودكان تيز هوش

از گذشته های دور بسیاری از متخصصان تربیتی بر این باورند كهتیزهوشی و اختلال های ویژه در یادگیری با هم همراه نمی باشند.اما امروزه این دیدگاه پذیرفته شده اسد كه یك فرد می تواندویژگی هر دو گروه را داشته باشد با این وجود هنوز دانش آموزانتیز هوشی كه دارای اختلال های ویژه در یادگیری می باشند بهطور فراوان در مدارس عادی وجود دارند متخصصان معتقدند به دودلیل این گونه دانش آموزان در مدارس عادی مشاهده می شوندنخست اینكه تشخیص دقیق چنین دانش آموزانی برای متخصصانتربیتی كار دشواری می باشد دوم با توجه به اینكه چنین دانشآموزانی تیز هوش می باشند. تیز هوشی آنها ماسكی برای اختلالهای ویژه در یادگیری آنها می باشد به عبارت دیگر این گونه دانشآموزان به علت توانمندی های برجسته دیگری كه دارند قادر بهجبران كاستی های دیگر خود می باشند و به همین دلیل قابلشناسایی نمی باشند با این وجود با توجه به این كه امروزه 2 تا 10درصد از دانش آموزانی كه از برنامه های تیزهوشان استفاده میكنند ، دارای اختلال های یادگیری ویژه می باشند (آدریاندا، 2001)پژوهش های مبسوط و دامنه داری در این زمنیه انجام گرفتهاست كه در این مقاله سعی می كنیم سیمای تقریباً روشنی از اینگونه دانش آموزان ارائه دهیم