بررسي انواع توانمند سازي و نقش آنها در موفقيت سازمان در راستاي سياستهاي اقتصاد مقاومتي

امروزه در بسياري از شركت ها، كاركنان نوك پيكان در موفقيت آن شركت مي باشند... بعضي از كاركنان به صورت ذاتي و يا اكتسابي با انگيزه و سرشار از خلاقيت و متعهد و علاقه مند به كار خود مي باشند و برخي ديگر كاركنان بي علاقه، بي تفاوت و بي انگيزه نسبت به كار و سازمان مي باشند. دلايل بسياري اعم از داخلي و خارجي وجود دارند كه باعث خود انگيزگي كاركنان مي گردد؛ كه يكي از آنها توانمند سازي روان شناختي مي باشد. توانمند سازي روانشناختي باعث مي گردد كه ما بتوانيم تعهد و رضايت و عزت نفس سازماني را پيش بيني و درك نماييم. نوع ديگر توانمند سازي، توانمند سازي سازماني مي باشد. توانمند سازي ساختاري يا سازماني مي باشد كه به معني وجود يا عدم وجود درك درستي از شرايط تونمند سازي در محيط كار مي باشد در اين مقاله كه از نوع مقالات مروري و كيفي ميباشد و از نوع تحقيقات كاربردي و ترويجي ميباشد سعي شده است تا با مطالعه اين دو نوع توانمند سازي بصورت مطالعه سوابق (تحقيق كتابخانه اي)، در سطح داخلي و خارجي و همچنين تحقيق ميداني نقش اين مدلهاي توانمندسازي را در موفقيت سازمانها مشخص نمايد يافته هاي اين پژوهش نشان داد كه توانمند سازي ساختاري و روانشناختي تاثير بسزايي در موفقيت سازمان و تحقق سياستهاي اقتصاد مقاومتي دارد و ميتوان از توانمند سازي به عنوان ابزاري جهت تحقق سياستهاي اقتصاد مقاومتي ياد كرد كه بكارگيري آن براي تمام سازمانهاي دولتي و خصوصي الزامي ميباشد. در پايان با توجه به شرايط كنوني كشور عزيزمان ايران و سازمانهاي دولتي و بخش خصوصي كشور پيشنهادات قابل اجرا و بومي بر پايه ي سياستهاي اقتصاد مقاومتي ارائه گرديده است.