بررسي ابر اينترنت اشياء و چالش هاي احتمالي جهت تضمين كيفيت سرويس

اينترنت اشياء شبكه اي از شبكه هاي قابل شناسايي و منحصر بفرد اشياء است و در واقع فناوري مدرني است كه در آن براي هر موجودي (انسان، حيوان و يا اشياء) قابليت ارسال داده از طريق شبكه‌هاي ارتباطي، اعم از اينترنت يا اينترانت، فراهم مي‌گردد. اينترنت اشياء با توزيع شدگي گسترده، ظرفيت پردازش و ذخيره سازي محدود، نگراني هايي مانند قابليت اطمينان، كارايي، امنيت و حفظ حريم خصوصي همراه است. از سوي ديگر، رايانش ابري مدلي است براي داشتن دسترسي فراگير، آسان و بنا به‌سفارشِ شبكه به مجموعه‌اي از منابع رايانشي پيكربندي‌پذير (مثل: شبكه‌ها، سرورها، فضاي ذخيره‌سازي، برنامه‌هاي كاربردي و سرويس‌ها) كه بتوانند با كمترين كار و زحمت يا نياز به دخالت فراهم‌كننده سرويس به سرعت فراهم شده يا آزاد گردند. بنابراين، نوعي الگوي جديد فناوري اطلاعات وجود دارد كه رايانش ابري و اينترنت اشياء در آن، دو فناوري مكمل هستند. اين الگوي جديد CloudIoT ناميده مي شود. با توجه به اينكه اطلاعات جمع آوري شده توسط مجموعه نودهاي اينترنت اشياء از حجم بالايي برخوردار است ، از رايانش ابري به عنوان يك زيرساخت پشتيباني كننده جهت نگه داري و پردازش اين اطلاعات استفاده مي شود. به همين منظور در اين الگوي جديد براي ارائه بهترين سرويس به كاربران و داشتن بالاترين سطح رضايت مشتري، هميشه بايد كيفيت سرويس قابل ارائه تضمين گردد. در اين مقاله به بررسي الزامات و محرك هاي يكپارچگي خدمات رايانش ابري و اينترنت اشياء مي پردازيم به گونه اي كه كيفيت سرويس در اين خدمات تضمين گردد.