بررسي مصاديقي از رعايت حقوق شهروندي در تفسير عرفاني كشف الاسرار ميبدي

حقوق شهروندي و ابعاد مختلف آن، امروزه مورد توجه بسياري از پژوهشگران، جامعه شناسان، انسان شناسان و حتي سياستمداران قرار دارد و هر يك مي كوشند تا با روشن كردن ابعاد تازه اي از حقوق شهروندي، به بالابردن ارزش انسان و رعايت حقوق وي كمك نمايند. اما قرآن كريم كه سرچشمۀ علم و معرفت و برنامۀ زندگي سعادتمندانۀ انسانهاست، از روزي كه آيات وحي آن بر رسول اكرم (ص) نازل شده است تا به امروز مايه ي هدايت و رشد بشر واقع گرديده است و ابعاد بي انتهاي اين گنجينۀ آسماني براي هركس، نسبت به فراخور حالش قابل بهره گيري بوده است. متفكران، نويسندگان و هنرمنداني كه از آموزه هاي اسلامي بهره برده اند نيز از آنجا كه اسلام انسان را اشرف مخلوقات مي داند و براي او ارزش ويژه اي قائل است، به جنبه هاي مختلف انساني و حقوق شهروندي توجه داشته اند. از جمله، كتاب هاي ديرينه پارسي كه يك دورۀ كامل ترجمه و تفسير و تأويل آيات قرآن مجيد را در بردارد، تفسير كبير كشف الاسرار و عده الابراراست. تفسير كشف الاسرار كه بزرگترين اثر ميبدي و تاريخ نگارش آن سال 520 هجري قمري، برابر با 1126 ميلادي است نيز سرشار از مفاهيم و معاني توجه به جايگاه و حقوق انسان است. در اين مقاله به شيوۀ توصيفي تحليلي و با مراجعه به منابع كتابخانه اي، به بررسي حقوق شهروندي و ابعاد مختف آن در تفسير كشف الاسرار ميبدي پرداخته مي شود.