بررسي خاصيت ضد باكتري و ضد قارچي عصاره آبي ، الكي و روغن حاصل از زنجبيل

زنجبيل از گياه زرد رنگ داراي رگه هاي بنفش با نام علمي zingiber officinale به دست مي آيد. اگرچه معمولاً از زنجبيل به عنوان ريشه ي آن گياه نام برده مي شود اما در اصل قسمت مورد استفاده گياه، ساقه متورم شده زيرزميني آن (ريزوم) است. هدف از انجام اين تحقيق بررسي خاصيت ضد ميكروبي و ضد قارچي عصاره هاي آبي، الكلي و روغني زنجبيل مي باشد. ابتدا عصاره ها از پودر خشك شده زنجبيل تهيه گرديد. خاصيت ضد ميكروبي عصاره ها روي باكتري-هاي استرشيا كلي و استافيلوكوكوس اورئوس با استفاده از روش ايجاد چاهك انجام شد و اثرات ضد قارچي عصاره ها روي قارچ فلفل انجام شد. با توجه به آزمايشات انجام شده، در بررسي اثرات ضد ميكروبي زنجبيل مشخص گرديد كه فعاليت ضد ميكروبي گياه زنجبيل روي باكتري استافيلوكوكوس اورئوس بيشتر از اشرشيا كلي است. در بررسي ضد ميكروبي قطر هاله عدم رشد مربوط به استافيلوكوكوس اورئوس در عصاره الكلي و روغني به ترتيب 18 و 15 ميلي متر و بر روي عصاره آبي موثر واقع نشد و قطر هاله عدم رشد مربوط به اشرشيا كلي در عصاره آبي و الكلي به ترتيب 12 و 14 ميلي متر و بر روي عصاره روغني موثر واقع نشد. در بررسي ضد قارچي نيز عصاره هاي الكلي و روغني رشد نكردند ولي قطر هاله رشد مربوط به عصاره آبي 30 ميلي متر شد. در كل عصاره الكلي داراي اثرات بازدارندگي بيشتري مي باشد. همچنين عدم رشد قارچ در حضور عصاره هاي الكي و روغني بيانگر خاصيت ضد قارچي عصاره زنجبيل بود.