بهبود فرضيه درمان نازايي و پيوند عضو از طريق استخراج و بررسي سلولهاي بنيادي مزانشيمي چند موش شبيه سازي شده

موضوع كلي پروژه مطالعه سلولهاي بنيادي استخراج شده از چند موش شبيه سازي شده به منظور بررسي آثار اين عمل در آنها و نسل هاي بعد از آن است.سلولهاي بنيادي جنيني موش درشرايط آزمايشگاهي قادرندبه انواع فراواني ازسلولهاي بدني تبديل شوند. سلولهايي نظيرسلولهاي عصبي،ماهيچه اي،مزانشيمي،كبدي،انسولين ساز و... ازاين دسته اند.بافت چربي كبد بهترين گزينه براي جداسازي سلول هاي بنيادي و انجام آزمايشات است. ازاين رو در اين بررسي تحقيقاتي بعضي از سلولهاي بنيادي مزانشيمي موشهاي شبيه سازي شده استخراج و مطالعه شدند تا با مقايسه با موشهاي اصلي دهنده سلول سوماتيك ،اثرات آن در شبيه سازي انسان (توليد نوزاد در نازايي و توليد اندام در پيوند عضو)مشخص شود..مطالعه مدلهاي حيواني نشان داده است كه پيوندسلولهاي بنيادي جنيني ياسلولهاي بزرگسالان در درمان موفقيت آميزبسياري ازبيماريها اهميت دارد.اگرچه درسالهاي اخيرپيشرفت هاي قابل ملاحظه اي درطب پيوند انساني بوجودآمده،اماهنوزمشكلات وموانع زيادي در راه استفاده از سلولهاي بنيادي براي اين منظور وجود دارد.تا كنون فرضيه اي جهت درمان نازايي نيز با شبيه سازي نوزاد با سلول سوماتيك والدين خود مطرح شده است.هدف كلي اين پروژه مطالعه كاربردها و همچنين عواقب احتمالي شبيه سازي در انسان است. اكثر اين مراحل با موفقيت پيش رفت و نتايج تازه اي را به همراه داشت.