سيماي اهل بيت (ع) در شعر شعراي كرد اهل سنت

اهل بيت (ع) در ميان امت اسلامي از جايگاه ويژه اي برخوردارند و در اين بين اهل ادب نيز حق مطلب را در مورد اهل بيت (ع) ادا كرده و اشعار نغز و زيبايي در وصف و مدح اين بزرگواران سروده اند. شعراي كرد اهل سنت به ويژه آنان كه بر مذهب شافعي هستند،از جمله شيخ رضا طالباني، مولانا خالد نقشبندي، شاهرخ اورامي، ماموستا بيخود، مولوي كرد، عباس حقيقي و بسياري ديگر از شعرا همانند ديگر شعراي ايران زمين بخش عمده اي از اشعار خود را به مدح و منقبت ائمه اطهار (ع) و در راس آن ها امير المومنين علي (ع)، فاطمه زهرا (س)، امام حسن ، امام حسين (ع)، امام صادق (ع)، امام رضا (ع) و ديگر ائمه (ع) اختصاص داده اند. در اين پژوهش سيماي اهل بيت (ع) در اشعار نغز فارسي و كردي شعراي كرد به تصوير كشيده شده كه در بسياري از اين اشعار، شاعر با حضور در اماكن مقدسي همچون كربلا، مرقد امام رضا (ع) و ... ابيات مدنظر خود را سروده و اين مساله موجب شده تا شاعر از عمق وجود و با احساس و عاطفه صادقانه اي كه در آن هنگام داشته، اشعار خود را بسرايد. به همين دليل اشعاري كه در موضوع اهل بيت (ع) سروده شده، اشعاري صادقانه و به دور از هرگونه قصد و غرض ديگري است.