پيامد افزايش قضاوت مديريتي در استاندارد حسابداري بر مديريت سود

كميته ي تدوين استانداردهاي حسابداري ايران به رويكرد هماهنگ سازي توجه داشته و در تدوين استانداردها از استانداردهاي بين المللي استفاده مي كند .از مهمترين ويژگي هاي شركت هاي سهامي ،تفكيك مالكيت ازمديريت است و گزارش هاي مالي ، منابع مهم اطلاعاتي براي تصميم گيري هاي اقتصادي به شمارمي روند كه مديران ،سرمايه گذاران، اعتباردهندگان و ساير استفاده كنندگان براي رفع نيازهاي خود ازآنها استفاده مي كنند. ازآنجايي كه اطلاعات به صورت يكسان دراختيار استفاده كنندگان قرار نمي گيرد ،بين مديران و سرمايه گذاران عدم تقارن اطلاعات ايجاد مي شود.اين عدم تقارن ،امكان دسترسي انحصاري مديران به بخشي ازاطلاعات را فراهم مي نمايد همچنين انگيزه هايي مانند پاداش،هموارسازي سود ومقررات گريزي اين امكان رابراي مديران به وجود مي آورد تادرجهت منافع خود دست به اعمال مديريت سود بزنند.از اين جهت كشور ايران از جمله كشور هايي است كه استاندارد گزارشگري مالي بين المللي را پذيرفته و به كار گرفته اند و با تغيير استانداردهاي مبتني بر قوانين به استانداردهاي مبتني بر اصول تصميم گيري مي كنند. قابليت كليدي اين تغيير افزايش دامنه قضاوت مديريتي در استفاده از استانداردها مي باشد. اين دامنه افزايش يافته به طور مثبت با مديريت سود مرتبط است.پژوهش مقاله از محيط منحصر به فرد ايران جهت بررسي عواقب ناشي از افزايش دامنه قضاوت مديريتي استفاده مي كند. لذا با توجه به اينكه استاندارد گزارشگري مالي بين المللي فرصت بيشتري براي انتخاب و قضاوت مديريت ارائه مي كند ، اين تغيير نهادي يك معيار هاي سري زماني اجباري براي مطالعه عواقب افزايش دامنه قضاوت مديريتي ايجاد كرده است.