تاثير مولفه هاي احترام بر تعهد عاطفي در كاركنان دانشگاه پيام نور استان البرز

هدف: تعهد حالت روان شناختي است كه افراد را به سازمان گره مي زند و سبب دلبستگي عاطفي كارمند و همانند سازي و علاقه او نسبت به سازمان مي شود از طرفي احترام سبب احساس ارزشمندي در سازمان در كاركنان مي شود بنابراين هدف از انجام اين پژوهش مطالعه تاثير مولفه هاي احترام بر تعهد عاطفي در كاركنان دانشگاه پيام نور استان البرز مي باشد. روش: اين پژوهش از نوع توصيفي - همبستگي است. جامعه آماري پژوهش حاضر را تمامي كاركنان دانشگاه پيام نور استان البرز تشكيل دادند و تعداد 105 نفر از كاركنان به عنوان نمونه به روش نمونه گيري طبقه اي ساده انتخاب شدند. جهت جمع آوري داده ها از پرسشنامه تعهد عاطفي و پرسشنامه مولفه احترام استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از ضريب همبستگي پيرسون و T مستقل و ضريب رگرسيون استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه بين تعهد عاطفي و مولفه احترام و ابعاد آن (درك، توجه و ارزش گذاري و مسئوليت پذيري) رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. همچنين بين كاركنان زن و مرد در تعهد عاطفي و احترام تفاوتي وجود ندارد. همچنين ضريب همبستگي رگرسيون نشان داد كه بين تعهد عاطفي و احترام و ابعاد احترام ارتباط مثبت و معناداري وجود دارد. نتيجه گيري: با توجه به نتايج مي توان گفت سازمان ها به منظور پيشگيري از مشكلات شغلي و كاهش تعهد به سازمان با استفاده از ايجاد تغييرات مثبت در بافت و فضاي سازمان از طريق افزايش ارزشگذاري، توجه و احترام به كاركنان بهره ببرند.