مروري بر الگوريتم هاي زمانبندي جريان كاري داده هاي فشرده در محاسبات ابري

محاسبات ابري فناوري جديدي شامل مجموعه اي از سخت افزار، نرم افزار و برنامه هايي است كه به عنوان يك سرويس از طريق اينترنت به كاربران خود ميدهد و آنها مي توانند به ازاي استفاده از آن هزينه پرداخت كنند. ابر مجموعه اي از ارائه دهندگان متعدد است كه توانايي محاسبات توزيع شده فوق العاده براي رسيدگي به مشكلات داده هاي بزرگ را دارد و مهم است كه منابع را به صورتي اختصاص دهد كه باعث كاهش هزينه كاربر، برآورد كردن SLA و نياز هاي بيشتر مشتريان شود. با افزايش تقاضا و مزاياي زير ساخت هاي محاسبات ابري، انواع مختلف برنامه ها و محاسبات را ميتوان در محيط ابر اجرا كرد. يك نياز ضروري در محاسبات ابري زمانبندي و بهبود آن براي اجراي سريعتر برنامه ها و هزينه كمتر براي اجراي آنها است. زمانبندي جريان هاي كاري در محيط ابر براي داده هاي بزرگ و يكي از مهترين چالش ها در اين زمينه است. انواع متنوعي از الگوريتم هاي زمانبندي در سيستم هاي توزيع شده وجود دارد كه هدف اصلي اين الگوريتم ها بدست آوردن عملكرد محاسباتي بالا و بهترين توان عملياتي سيستم و حداقل كردن زمان اجرا است. اين مقاله مروري بر كارهاي انجام شده در زمينه معيارها والگوريتم هاي انتخاب شده در زمانبندي جريان كاري داده هاي فشرده را ارائه مي دهد.