كاربرد روش‌هاي داده‌كاوي در حوزه بانك‌داري

نياز روز افزون مردم به خدمات مختلفي از قبيل گسترش شهرها، نياز به امنيت در حمل پول، تسريع در كار، لزوم كنترل موجودي و پرداخت‌ها موجب شكل‌گيري بانك‌ها شد. بانك‌ها به منظور كاهش هزينه‌ها و بهبود عملكردشان سرمايه‌گذاري عظيمي در بانك‌داري الكترونيك، مي‌نمايند. بانك‌داري اينترنتي مي‌تواند هم براي بانك‌ها و هم براي مشتريان، مفيد و سودمند واقع شود. به‌منظور دستيابي به اطلاعات نهان در اين پايگاه داده‌ها و از آنجا كه توانايي اين كار در سيستم‌هاي سنتي وجود نداشت، داده‌كاوي در ابتداي دهه 90 ميلادي مطرح شد. در واقع داده‌كاوي، به مفهوم استخراج اطلاعات نهان و يا الگوها و روابط مشخص در حجم زيادي از داده‌ها در يك يا چند بانك اطلاعاتي بزرگ است. هدف اصلي اين تحقيق، گردآوري پژوهش‌هاي انجام شده پيرامون داده‌كاوي و كاربردهاي آن در صنايع مختلف، خصوصاً صنعت بانك‌داري و بانك‌داري الكترونيك مي‌باشد. در نهايت مشخص گرديد، بيشترين تحقيقات صورت پذيرفته در صنعت بانك‌داري را مي‌توان در چهار حوزه اعتبارسنجي مشتريان (مديريت ريسك)، شناسايي كلاهبرداري يا تشخيص تقلب (كه مي‌توان روش‌هاي كشف پولشوئي و شناسايي فرار مالياتي را نيز بخشي از اين قسمت دانست)، مديريت بازاريابي و تحليل بازار و در انتها مديريت منابع انساني دسته بندي كرد.