تحليل و بررسي لحن حماسي در بهاريه هاي ملك الشعراي بهار

بهار و نوروز در ديوان محمد تقي بهار، جايگاه ارزنده و درخور شأني را به خويش اختصاص داده اند. ملك الشعراي بهار با دريچه اي متفاوت و متمايز فصل بهار و پديده هاي طبيعي آن را نگريسته است. وي با تأسي از شاعران كهن، بهار را با الفاظ و معاني رزمي به تصوير كشيده است. علت غايي از به تحرير درآوردن اين جستار بررسي لحن حماسي به كار رفته در بهاريه ها و نوروزيه هاي محمد تقي بهار است. ارمغان اين پژوهش دسترسي به يافته هايي از قبيل بسامد بالاي كلمات رزمي مانند نطع، جيش، آتش، سپاه، تاختن، بوي خون و... است. ملك الشعراي بهار لاله هاي سرخ بهاري را به سپاهيان نيزه دار تشبيه كرده است و گل هاي سرخ ارغواني را تداعي گر زخم ها و جراحت ها دانسته است. اين جستار بر اساس تحقيق كتابخانه اي استوار است به طوري كه نخست به رصد كردن عناصر حماسي در بهاريه هاي ملك الشعراء پرداخته، سپس به دسته بندي موضوعي آنها همّت گماشته و به شيوة توصيفي- تحليلي به ارزيابي داده ها اهتمام شده است.