بررسي تاثير تزريق سلنيت سديم و Vit E Se بر ميزان ماكرومينرال¬ها در بره¬هاي شيرخوار

تاثير تزريق مكمل سلنيم و ويتامين E بر ميزان غلظت سلنيم، كلسيم، منيزيم و فسفر سرم خون در 16 راس بره ماكوئي نر شيرخوار زير دو ماه در طول 90 روز ارزيابي شد. بره‌ها در 4 گروه 4 راسي شامل گروه كنترل، ويتامين E، سلنيت سديم و سلنيت سديم/ ويتامين E طبقه بندي شدند. مقدار 1/0 ميلي گرم بازاء كيلوگرم وزن سلنيت سديم و 8 ميلي¬گرم بازاء كيلوگرم وزن ويتامين E تزريق شد. ميانگين سلنيم خون بره¬ها در گروه¬ها به-ترتيب 5/200، 6/198، 9/226 و 4/208 نانومول در ليتر بود كه در گروه سلنيت سديم بيشتر از ديگران بود (P 0.01). سلنيم خون بطور مستمر در بره¬هاي دريافت كننده مكمل¬هاي سلنيم در طول مطالعه افزايش يافت كه در بره¬هاي كنترل و ويتامين E ملموس نبود. بره¬هاي با ويتامين E افزايش جزئي را تا 14 روز نشان دادند كه با گروه كنترل همچنان متفاوت نبود. حداقل و حداكثر غلظت سلنيم خون به¬ترتيب در گروه ويتامين E و سلنيت سديم بود. ميانگين غلظت كلسيم خون در گروه¬ها به¬ترتيب 82/8، 76/8، 54/8، 28/8، منيزيم به¬ترتيب 85/1، 38/1، 25/1، 26/1 و فسفر به¬ترتيب 27/6، 24/6، 43/6، 38/6 ميلي¬گرم در دسي¬ليتر بود كه تفاوتي بين گروه¬ها مشاهده نشد. غلظت كلسيم در 30 روز اول در بين گروه ها متغير و سپس افزايش غيرمعني داري را داشتند. منيزيم در طي 30 روز در گروه ها كاهش سپس افزايش غيرمعني داري داشت. فسفر تا روز 60 با تغييرات غيرمعني داري همراه بود. روند ماكرومينرالها در گروه¬ها تا انتهاي مطالعه براي كلسيم افزايشي، منيزيم و فسفركاهشي بود كه هم¬چنان معني دار نبودند. پايين ترين و بالاترين غلظت كلسيم به¬ترتيب در كنترل و سلنيت سديم، براي منيزيم سرم در ويتامين E و كنترل و فسفر سرم در كنترل بود. مقايسه ميانگين عناصر معدني در بين گروه¬ها و دفعات نمونه گيري نشان داد كه سلنيم از روز 14 تا 90 سير صعمودي معني¬داري خصوصاً گروه سلنيت سديم داشت (P 0.01). كلسيم و منيزيم در روز 90 در گروه ويتامين E و فسفر 60 و 90 در گروه سلنيت سديم متفاوت بودند. همچنين مقادير شاخص هاي خون بجز كلسيم در روزهاي نمونه برداري در تمامي گروه ها متفاوت بودند. آناليز همبستگي نشان داد كه بيشترين ارتباط سلنيم با كلسيم و فسفر در ويتامين E و سلنيت سديم/ويتامين E كه مثبت و معني¬دار بودند مشاهده شد (P 0.05). در صورت ادغام گروه¬ها ارتباط بين سلنيم با عناصر معدني در روز 90 معني دار و اگر روزها ادغام شوند براي كلسيم مثبت و معني دار خواهد بود. نتيجه اينكه تجويز مكمل‌هاي سلنيم و ويتامين E سبب افزايش سلنيم مخصوصاً گروه سلنيت سديم شد. سلنيت سديم به¬تنهايي و با ويتامين E تأثيري در غلظت ماكرومينرالها نداشت. بين سلنيم و عناصر اصلي در تجويز مكمل‌هاي سلنيم و ويتامين E ارتباط معني‌داري مشاهده نشد اگرچه بين عناصر اصلي اين ارتباطات مثبت و معني‌دار بود. در نهايت اثرات سلنيت سديم به¬تنهايي در درمان و پيشگيري رفع كمبود سلنيم بهتر از ويتامين E و يا توامان خواهد بود. تزريق ويتامين E روند افزايش سلنيم خون را در كوتاه مدت تسريع ولي در دراز مدت نخواهد بود. سلنيم با عناصر اصلي مرتبط نبوده و تجويز توام آنها بلامانع است.