گزارش رتيكولوپريكارديت در يك راس گوسفند

پريكارديت ناشي از جسم خارجي متنفذه در گاوها بدليل نوع برداشت غذا با زبان و بلع آن جهت نشخوار بسيار محتمل و شايع مي باشد و در گوسفند و بز نادر است. در اين مطالعه يك راس گوسفند ماده با علائم دپرشن شديد، لاغري و كاهش مزمن اشتها جهت معاينات باليني بررسي شد. پارامترهاي خوني شامل 12400 گلبول سفيد بود كه به تفكيك 88 درصد نوتروفيل، 8 درصد لنفوسيت، 3 درصد مونوسيت و 1 درصد باند سل بود. پس از كالبدگشايي تجمع مايعات در محوطه ي بطني، التهاب كبد، فيبروزه شدن بافت ريه و پريكارديت شديد و تجمع چرك در مايعات دور قلب مشاهده شد. پس از تشريح قلب، حضور فيبرين بصورت سرتاسري بر روي اپيكارد و لايه هاي زيرين قلب مشاهده شد و علت اين عارضه نفوذ جسم خارجي فلزي و تيز (سوزن ته گرد) از طريق نگاري به ديواره ي بين دو بطن بود، كه احتمالاً پس از سنگين شدن آبستني اين اتفاق رخ داده است. با توجه به نوع تغذيه ي نشخواركنندگان كوچك بصورت چراي آزاد و عدم استفاده از آهنربا، در مناطقي كه احتمال خوردن اجسام فلزي وجود دارد، شيوع اين بيماري بيشتر خواهد شد. لذا پيشنهاد مي شود در پرورش گوسفند، قبل از آبستني به ماده ها آهنربا خورانده شود.