بررسي ميزان فراواني فقر آهن و شناسايي عوامل خطر موثر بر آن در سگ‌هاي ارجاعي به بيمارستان دانشكده دامپزشكي دانشگاه شهيد باهنر كرمان

فقر آهن از مهمترين مشكلاتي است كه بويژه در دام كوچك (سگ و گربه) عوارض متعددي از جمله كم خوني بدنبال خواهد داشت. در مطالعه حاضر مبادرت به ارزيابي فراواني فقرآهن در 71 سگ ارجاع شده به كلينيك دانشكده دامپزشكي دانشگاه شهيد باهنر كرمان شد. پس از جمع آوري اطلاعات شامل سن، جنس، نژاد، وضعيت بارداري در حيوانات ماده، عقيم بودن/ نبودن، وضعيت نگه داري، نوع جيره غذايي، وضعيت درمان انگلي، واكسيناسيون و وجود يا عدم وجود بيماري، نمونه خون از حيوانات اخذ شد. در ادامه بروي نمونه‌هاي خون كامل تست‌هاي معمول هماتولوژي (CBC tests) و بروي نمونه‌هاي سرمي سنجش پارامترهاي مختلف بيوشيمايي از جمله غلظت آهن سرمي، UIBC، TIBC، پارامترهاي سلامت كبدي (AST- ALT-ALP)، و پارامترهاي سلامت كليوي (BUN و Crt) صورت گرفت. نتايج نشان داد كه 6/29% (21 كيس) از سگ ها داراي كم خوني و 3/11% (8 كيس) داراي فقرآهن بودند. بعلاوه همبستگي معناداري بين ميزان فقرآهن و كم خوني وجود نداشت (P 0.05). همچنين غلظت فاكتورهاي بيوشيمايي سنجيده شده در بين دو گروه بيمار و سالم تفاوت معناداري را نشان نمي‌داد (P 0.05). با اين حال برخي فاكتورهاي خوني مانند تعداد سلول باند در گروه بيماران، و تعداد لمفوسيت و ائوزينوفيل در گروه سالم نسبت به گروه ديگر بصورت معناداري بالاتر بود (P 0.05). هيچكدام از فاكتورهاي باليني ثبت شده نتوانستند بخوبي بروز فقرآهن را سگ‌هاي مورد مطالعه پيش بيني كنند (1 ≈HR، Ps 0.05).