مقايسه ميزان تغييرات سطح پلاسمايي كورتيزول، پارامتر¬هاي بيوشيميايي وآنزيم¬ها خوني متعاقب جوانه زدايي بزغاله¬ها به وسيله تزريق زير جلدي اوژنول و آهن داغ

اين مطالعه بر روي 25 بزغاله رايني (كشميري) جهت ارزيابي و مقايسه ميزان درد، استرس و تغييرات پارامتر¬هاي بيوشيميايي و آنزيمي خون در دو روش جوانه زدايي با آهن داغ و تزريق اوژنول انجام شده است. حيوانات در 5 گروه مساوي و به شكل تصادفي تقسيم شدند. در گروه¬هاي 1 و 2 جوانه¬زدايي به وسيله آهن داغ الكتريكي در شاخ هر دو طرف و در گروه¬هاي 3، 4 و 5 جوانه¬زدايي به روش تزريق زيرجلدي 1/0 ميلي¬ليتر اوژنول در جوانه شاخي هر دو طرف انجام شد. از گروه¬هاي 1 و 3 جهت جمع آوري اطلاعات مربوط به تغييرات پارامتر¬هاي باليني استفاده شد و از گروه¬هاي 2 و 4 نمونه خون جهت بررسي تغييرات سطح پلاسمايي كورتيزول اخذ شد. نمونه خون گروه 5 نيز جهت بررسي تغييرات پارامتر¬هاي خوني و آنزيمي از قبيل SDH، GGT، ALT، AST، AlK، BUN، Cr. مورد آزمايش قرار گرفت. تمام نمونه¬هاي خوني به وسيله كتيتر موجود در وريد وداج و در زمان¬هاي مختلف قبل و بعد از جوانه زدايي اخذ شد. پارامتر¬هاي باليني مورد ارزيابي در اين مطالعه شامل، تعداد تنفس، تعداد ضربان قلب و درجه حرارت مقعدي بود. براساس نتايج حاصل و مطالعه آماري اين نتايج، ميزان استرس و درد حاصل از جوانه زدايي به روش تزريق زيرجلدي اوژنول به مراتب پايين¬تر از جوانه¬زدايي با آهن داغ ازريابي شد. تغييرات پارامتر¬هاي خوني و آنزيمي قبل و بعد از تزريق زير جلدي اوژنول جهت جوانه¬زدايي معني دار نبوده و نشان دهنده عدم تاثير سيستميك اوژنول و همچنين عدم مسموميت زايي در بافت¬هاي حياتي مي¬باشد.